Abdullah Prapashtica: Vehbi Rafuna shkoi dhe iu bashkua Luftëtarëve të mëdhenjë të Kombit

TELEGRAM NGUSHËLLIMI FAMILJES RAFUNA, ME RASTIN E NDARJES NGA JETA TË LUFTËTARIT TË LIRISË, IVALIDIT DHE VETERANIT TË LUFËS ÇLIRIMTARE TË UÇK-së, VEHBI RAFUNA!

E nderuara Familje e Vehbi Rafunës, Familjes së gjerë dhe Bashkëluftarëve të tij,
Pranoni ngushëllimet tona të thella me rastin e ndarjes nga jeta të familjarit tuaj të dashur dhe shokut tonë të dashur, luftëtarit të paepur Vehbi Rafuna.
Ky lajm i hidhur që ju ka goditur si familje, na ka goditur rëndë edhe ne, shokët e ,tij të armëve. Humbja e tij është humbje edhe për Dardanën, nga ku ka rrënjët familja juaj, e ka goditur UÇK-në, e ka goditur Kosovën dhe gjithë Shqipërinë Etnike Patriotike.
Vehbi Rafuna i ka takuar plejadës së Ushtarëve Kreshnikë të UÇK-së, të cilët, nga lufta për çlirim dhe për bashkim Kombëtar, vetëm vdekja ka mundur t’i ndalë.
Vehbi Rafuna sot shkoi dhe iu bashkua Luftëtarëve të Lirisë në Alenën e të Mëdhenjve të Kombit, sepse ai, as pas 12 qershorit 1999, kurrë nuk e pushoi luftën për çuarjen në vend të amanetit të Dëshmorëve të Kombit, porosinë e qartë e cila del nga Betimi i UÇK-së dhe nga Programi Kombëtar i Lidhjes së Prizrenit të 1878.
Vehbi Rafuna do të jetë shembulli se si duhet të jetë një patriot i vërtetë, nga i cili do të mësojnë brezat e rinj se si duhet të sillet Atdheu dhe si mbrohet Kombi nga çdo armik, nga çdo aleat i armikut dhe nga veglat e tij.
Ne, shokët e tij, nuk mundemi të bëjmë më shumë për Vehbi Rafunën, pos të ia japim Besë se do ta vazhdojmë luftën për realizimin e idealëve të tij, deri në minutën e fundit të jetës sonë.
Djemtë e UÇK-së janë dhurata e Zotit, brezi më i fortë që nga Kastrioti…

Në emër të Familjes Prapashtica,
në Kosovë dhe në Gjermani,
Abdullah Prapashtica
Prishtinë, më 29 janar 2025

Kontrolloni gjithashtu

Shoqata “Kosova për Sanxhakun” e njofton opinionin publik dhe institucionet relevante për një rast të ndjeshëm kulturor dhe kombëtar që ilustron gjendjen e shqiptarëve autoktonë në Sanxhakun e Pazarit të Ri. Rrafshnalta e Peshterit, një trevë e rëndësishme në Sanxhak, me mbi 95 për qind të popullsisë myslimane me prejardhje shqiptare, u okupua nga Serbia dhe Mali i Zi në vitin 1912. Në më shumë se 200 vendbanime të kësaj zone, edhe sot në disa fshatra dëgjohet gjuha shqipe, e cila ka mbijetuar, pavarësisht mohimit të identitetit kombëtar dhe të drejtës për vetëdeklarim. Një rast i tillë është ky i fshatit Ugëll (Ugao), në kufi me Malin e Zi, ku banorët na kanë dërguar fotografi të të dy epitafeve të shkruara në gjuhën shqipe për Fatë Aliçkaj (1910–1966), e lindur në Jezgroviq të komunës së Tutinit dhe e vendosur në Ugëll. Epitafet janë përgatitur për të shënuar varrin e saj në varrezat e fshatit Ugëll, por për arsye ende të paqarta nuk janë vendosur kurrë. Dyshohet se për shkak të tekstit të epitafit në gjuhën shqipe, familjarët nuk kanë pasur guximin t’i vendosin ato. Kjo po ndodh pavarësisht faktit se në kohën e vdekjes së saj, gjuha shqipe flitej nga të gjithë banorët e zonës. Në emër të Kryesisë së Shoqatës “Kosova për Sanxhakun”, i drejtohemi Ministrisë për Evropë e Punë të Jashtme të Republikës së Shqipërisë, respektivisht Ambasadës së Republikës së Shqiptare në Beograd, që ta vizitojnë këtë fshat dhe të njihen nga afër me gjendjen e të drejtave të shqiptarëve në Sanxhak. Shoqata jonë ka nënshkruar Memorandum Bashkëpunimi me Këshillin Kombëtar Boshnjak (BNV), përmes së cilës ka status participues e konsultativ në këtë institucion dhe vepron në Sanxhak. Rasti i epitafeve është vetëm një nga qindra shembuj të diskriminimit që pengon zhvillimin e jetës normale në këtë krahinë të banuar me shqiptarë autoktonë. Ismet Azizi Kryetar i Shoqatës “Kosova për Sanxhakun”

“Kosova për Sanxhakun”: Rasti i epitafit në gjuhën shqipe në fshatin Ugëll të Peshterit në Sanxhak

Shoqata “Kosova për Sanxhakun” e njofton opinionin publik dhe institucionet relevante për një rast të …