Personalitete

Ditëlindjet dhe ditët kur janë ndarë nga jeta personalitetet  që kanë bërë emër në historitë e kombeve, shënohen si ditë të veçanta për t’u ndalur pak dhe për të përkujtuar kohën, të kaluarën, prej nga u nisem e deri ku erdhëm, ku jemi dhe ku po vemi, me cilat vështirësi …

Njëri ndër krijuesit e shquar shqiptarë të shekullit 20, pa dyshim se ishte edhe Dhimitër Shuteriqi, i njohur si poet, prozator, studiues, hulumtues i dalluar, hartues tekstesh shkollore  dhe publicist. Dhimitri  lindi në Elbasan, më 26 korrik të vitit 1915, në një familje të njohur patriotike dhe arsimdashëse. Studimet e …

“Kam thënë se duhet të formohet Organizata dhe se kjo nuk është organizatë balliste, por është Organizatë Nacional Demokratike Shqiptare, e cila ka për qëllim luftën kundër rendit ekzistues shoqëror në Jugosllavinë e sotme dhe në Shqipërinë e sotme, për krijimin e Shqipërisë etnike duke e bashkuar Kosovën në kufijtë …

Bajo Topulli u lind në Gjirokastër në vitin 1868, ku edhe kreu mësimet fillestare. Ishte vëllai i madh i atdhetarit, Çerçiz Topulli. Në moshën 11-vjeçare Bajua i ri  niset për të studiuar në Stamboll. Atje do të brumosej me idetë përparimtare dhe patriotike të vëllezërve Frashëri: Samiut dhe Naimit, por …

Halil Katana ka lindur më 15 dhjetor 1939, në fshatin Degë të Tropojës, në një një familje me tradita të shquara atdhetare, me emër në Malësinë e Gjakovës. Stërgjyshi i Halilit, ne vitin 1852 kish rënë në luftë për mbrojtjen e trojeve amtare nga ushtria pushtuese malazeze. Gjyshi, Avdyli, kish …

Në një shkrim me titull: Martin Camaj përherë me ne”, të shkruar më 2010, Ardian Klosi do ta cilësonte Profesorin me origjinë nga Dukagjini, si të “Përzemërt, me një mirësi të kultivuar, kur bashkohej malësori bujar me europianin erudit”.  Ismail Kadare e ka quajtur Martin Camajn, “Shkrimtari i Lartësive”, ndërsa …

Azem Bejtë Galica (1889-1924) ka qenë njëri ndër luftëtarët më të njohur të historisë së popullit shqiptar, kundërshtari dhe luftëtari më i pa kompromis kundër   pushtimit të Kosovës dhe viseve të tjera nga Serbia e shtetet fqinje, strategu dhe heroi i kohës së tij, i cili për 12 vjet rresht, …

Përveç vezirëve me origjinë shqiptare që kanë bërë emër në mesin e autoriteteve më të larta të Perandorisë Osmane, në kohën e sundimit të Sulltan Sylejmanit, sundimtarit  më të madh të kësaj Perandorie, krahas katër vezirëve shqiptarë të asaj kohe shquhet edhe poeti, Jahja Bej Dukagjini, shkrimtari dhe shoku besnik …

Azem Bejta i biri i Bejtë Galicës. Lindur në fshatin Galicë të Drenicës në vitin 1889. Rrjedh nga një familje bujare me traditë atdhetarie shekullore. Azemi qysh i ri, duke dëgjuar nëpër odat tona për bëmat e trimave të kohës si: Oso Kukën, Sefë Kosharën, Mic Sokolin, AhmetDelinë, Hasan Prishtinës, Isa Boletinit, Bajram Currit e shumë të tjerëve të cilët po përpiqeshin për një organizim të mirëfilltë mbarëpopullor, në luftën për çlirim dhe bashkim kombëtar.  Ai e kuptoi më së çartë fillim e kësaj rrugë, andaj pa hezitim e me përkushtim iubashkëngjit lëvizjes çlirimtare të tokave të Arbërore. Azemi së bashku me shokë së pari formuan çetat e rezistencës, radhët e armatosura e më pastaj Lëvizja Çlirimtare mori përmasat e kohës që veproi dhe u njoh tërë kohën si Lëvizja anti– serbe dhe anti- pushtuese e Kosovës,  si Lëvizje për çlirim e bashkim kombëtarë, të cilës në fillim i priu Shaqir Smaka i Kastriotit tëDrenicës. Pas rënies heroike të Shaqir Smakës, për 12 vite me radhë forcave çlirimtare të Kosovë iu prinë atdhedashësi legjendar Azem Bejtë Galica.  Me kalimin e kohës, Lëvizja shqiptare antiserbe dhe antipushtuese në Kosovë, u masivizua  dhe u bë gjithëpërfshirëse, ndërkohë që Azemi njihej si krye Komandant i të gjitha çetave nënemrin e të cilit luftohej kundër pushtuesit serb, në të njëjtën kohë në shumë pjesë të Kosovës.  Azem Bejta para së gjithash, këtë e arriti me autoritetin dhe trimërinë e tij mbështeturfuqishëm nga shokët dhe bashkëluftëtarët e tij. Ai me çetat e Drenicës si të thuash ishte bosht i kësaj Lëvizje i cili mbante lidhje të forta më krerët më përparimtare të kohës si: Hoxhë Kadrinë, Hasan Prishtinën, Bajram Currin e të tjerë. Ishte një Lëvizje e masave të gjërapopullore, sepse mbronte interesat dhe aspiratat tona të përgjithshme për liri e bashkim kombëtar. Nga vitet 1920  të Lëvizja antiserbedhe antipushtuese e Kosovës kulmoi duke ubërë e vetmja forcë reale çlirimtare e kohës. Qeveria e Beogradit u shtrëngua që të mos kursej  forcat e xhandarmërisë Serbe për të asgjësuar Azemin dhe bashkëluftëtarët e tij.​ Qëndresa stoike e kësaj Lëvizje, mbi të gjitha ishte së Lëvizja ishte me karakter kombëtar e  liridashës, në vazhdim, Lëvizja  kishte orientim demokratik dhe çlirimtar, prandaj edhe i  qëndroj kohës me mbi 12 vite rezistencë!, për këtë meritën më të madhe pa dyshim e kishte  Komiteti i Kosovës shtrirë gjithandej dhe drejtuar nga personalitetet e kohës që drejtonin atë.  Krahas luftërave të një pas njëshme që Azemni i bënte kundër pushtuesit Serb, ai dënonte  rëndë edhe “hafijet” të cilët po i shërbenin pushtuesit. Këtë Azemi edhe e kishte zbatuar në  disa raste, duke i dënuar bashkëpunëtorët e pushtuesit. Në një rast ai kishte dënuar një të tillë  që ishte bashkëpunëtor i Kost Peçancit. Azemi kishte marrë të dhëna të sakta se me 29 janar të  vitit 1919, Kosotë Peçanci me një tog xhandarësh të regjimentit 21 të divizionit të Prishtinës,  do të shoqërohej nga një hafije shqiptar, të cilët do të shkonin në drejtim të Pejës, duke kaluar  nëpër Runik. Azemi Bejta me shokë i vunë pritë këtij divizioni, duke e vrarë hafijen shqiptar,  dhe duke lënë të vrarë po ashtu edhe 29 xhandar Serb. Ky është vetëm një episod nga dhjetëra  e dhjetëra luftëra e përleshjeje tjera të Azem Bejtë Galicës kundër forcave të armatosura e  pushtuese Serbe.  Azem Bejta bashkëpunonte ngushtë me shokët e tij që drejtonin masat popullore në krahinat  të tjera të vendit si me Sadik Ramën e Gjurgjevikut, Hasan Ferrin nga Plava, Isuf Mehanin e  Sanxhakut, Adem Ilazin e Reçakut, Idriz Seferin Moravë-Gjilan, Kalosh Danin e Kërçovës  etj. Bashkëluftëtarët e Azemit dëshmonin se në maj të vitit 1919 Azem Bejta, kishte pas veti  rreth 8.000 deri 10.000 luftëtarë. Një pjesë syresh në aksionet e para prenë lidhjet telefonike të  Mitrovicës me rrethe tjera, si dhe bënë atentat në Naçallnikun serb të Mitrovicës. Më 12 maj     të vitit 1924, Pashiq ishte për vizitë në Francë dhe atje e alarmojnë nga Beogradi me anë të  …

Në mesin e personaliteteve meritore shqiptare, të shquara për kontributin që kanë dhënë në çlirimin e trojeve të Shqipërisë nga pushtimi turk por edhe ruajtjen e territoreve shqiptare, të cilat Evropa dhe Rusia ua kishin dhënë shteteve grabitqare fqinje: Greqisë, Bullgarisë, Serbisë dhe Malit të Zi, janë të mirënjohur: Çerçiz …

Lindi në Aká (Akyaka në Turqinë e sotme) më 13 korrik të vitit 1866, ku ishte internuar i ati, Said Sermedin bej Toptani, nga turqit për arsye të aktivitetit të tij nacionalist. Atje i ati kishte ndërtuar familje me Hanifenë, vajza e Ahmet Pedis Kartajit, një luftëtar nga Kaukazi, i …

Azem Bejtë Galica (1889-1924) ka qenë njëri ndër luftëtarët më të njohur të historisë së popullit shqiptar, kundërshtari dhe luftëtari më i pa kompromis kundër   pushtimit të Kosovës dhe viseve të tjera nga Serbia e shtetet fqinje, strategu dhe heroi i kohës së tij, i cili për 12 vjet rresht, …

Ibrahim Dalliu lindi në Tiranë, në vitin 1878, në një familje me tradita fetare islame. Si fëmijë u edukua në frymën fetare të familjes dhe duke ndjekur këtë rrugë vendosi të studionte në Stamboll. Gjatë studimeve, Ibrahimi në frymën islame ai u aktivizua për çështjen kombëtare shqiptare. Në këtë drejtim …

Në mesin e personaliteteve më meritore të kombit, pa dyshim se një vend të rëndësishëm zë edhe Andon Zako Çajupi, (1866-1930) veprimtar dhe atdhetar i devotshëm, poet, krijues, dramaturg, publicist e përkthyes. Ai zë vend meritor dhe vend nderi në letërsinë shqipe të kohës, në radhë të parë për kundrimin …

Hoxhë Hasan Tahsini u lind me 7 prill të vitit  1811 në Ninat afer Sarandës, në Shqipëri dhe vdiq më 3 korrik të vitit 1881. Ishte rilindas, filozof, matematikan, shqiptar. Dijetar i shkallës botërore e dhetar pararojë i Rilindjes Kombëtare, përveç gjuhës amtare, zotëronte edhe disa gjuhë të huaja. Ishte …

Frang Bardhi (1606-1643) ka qenë ipeshkv, shkrimtar, leksikograf, folklorist dhe etnograf shqiptar. Ai u lind në vitit 1606 në fshatin  Kallmet të Zadrimës, në veri të Shqipërisë. Ishte pjesëtar i një familjeje të njohur me tradita fetare të  Zadrimës. Mësimet e para i mori në vendlindje, Pastaj studimet i kreu në …