Radio Kosova e Lirë Radio-Kosova e Lirë, Radio e luftës çlirimtare, paqes dhe bashkimit kombëtar, Zëri i lirisë, besnikja e pavarësisë dhe e bashkimit të shqiptarëve.
Tema të tjera...
Përgjegjësia për liri, të drejtat e njeriut në politikën e jashtme të Gjykatës Evropiane për të Drejtat e Njeriut (ECHR) do të humbasë duke bërë deklarata që lidhen vetëm me të drejtat e njeriut në mënyrë periferike, sepse është e dirigjuar nga Politika ku këtë rast kemi tek liderët dhe luftëtarët e lirisë në Kosovë, prandaj, ai argument që Gjykata duhet të lërë më shumë hapësirë për kufirin e vlerësimit të pales në Konventën Evropiane për të Drejtat e Njeriut (KEDNJ) – të gjitha 47 shtetet anëtare të Këshillit të Evropës – në interpretimin konkret të standardeve të bazuara më shumë lidhur me KEDNJ duhet të bazohen në argumente të plota dhe ky duhet të jetë një reagim ndaj projekt-propozimit të anëtarëve të Dhomës së përfaqësuesve.
Ky hap ndaj luftëtarëve të Kosovës gjeti në rastet e fundit ku Gjykata Evropiane e Drejtësisë të drejtat e njeriut (ECHR) (a) duhet të ndërhynë gjerësisht në legjislacionin kombëtarë dhe atë të juridikaturës (b) në vend ku kanë nevojë për një hapësirë të qartë për t’u lejuar të bëjnë politikat e tyre në bazë të identitetit të tyre kombëtar duke kërkuar kështu të ashtuquajturën kufiri i vlerësimit .
AGJEDNA ka ndonjë problem po luan me zjarr apo është rezervuar më tepër për politikanët Kosovarë dhe kritikët e tjerë që shprehin pakënaqësinë e tyre me gjykimet e Gjykatës që janë të pakëndshme për ta, pa u garantuar parimet kushtetuese.
Kuintiteti filozofik duhet ta ndryshojë këtë në rastin e Kosovës dhe luftëtarëve te lirisë. Megjithatë, diskutimi nuk qartësoi nëse Gjykata ka një problem të legjitimitetit e liderëve politike të Republikës së Kosovës .
Një raport i publikuar kohët e fundit për një hetim, GJEDNJ në mesin e më shumë se njëqind politikanëve, gjykatësve dhe avokatëve në pesë shtetet anëtare të Këshillit të Evropës – Bullgaria, Gjermania, Irlanda, Turqia dhe Mbretëria e Bashkuar – e bën këtë: ka një krizë legjitimiteti te të gjithë sistemit demokratik.
Aktorët vendosin dhe dallojnë midis popullaritetit dhe legjitimitetit të Gjykatës dhe pranojnë se mungesa e popullaritetit vetëm nuk e zvogëlon legjitimitetin e Gjykatës. Përveç kësaj, aktorët vendas vlerësojnë përdorimin e Gjykatës dhe mbulimin e saj nga 47 juridiksione si pasuri të rëndësishme sociale të Gjykatës.
Kjo i ofron fleksibilitet Gjykatës për të dhënë gjykime jopopullore pa frikën e legjitimitetit të saj Që nga hyrja në fuqi në vitin 1949 dhe 1953, Statuti i Këshillit të Evropës dhe KEDNJ kanë mbrojtur lirinë personale, lirinë e bindjes politike dhe sundimin e ligjit si parime që përbëjnë bazën e çdo demokracie të vërtetë. Një demokraci e tillë nuk është vetëm një formë e qeverisjes, por edhe një mënyrë për të jetuar së bashku. Një ekuilibër i qëndrueshëm ndërmjet shtetit, sundimit të ligjit dhe llogaridhënies politike karakterizon demokracinë e vërtetë Statuti Ndërkombëtar për të Drejtat e Njeriut (IVRM) nuk ofron një përkufizim ligjor të demokracisë, përveç të drejtës së secilit për të marrë pjesë në qeveri, për t’u pranuar në shërbimet e qeverisë kombëtare dhe për zgjedhje periodike dhe të drejta si bazë e autoritetit qeveritar. KEDNJ as nuk e përmban këtë të drejtë.
Sidoqoftë, ashtu si nënshtron mundësinë e kufizimit të të drejtave të pranuara të njeriut në praninë e një shoqërie demokratike. Përveç kësaj, demokracia është e lidhur me shoqërinë në vend që të jetë në gjendje të theksojë se demokracia nuk mund të barazohet me gjysmë plus një. Një shoqëri demokratike supozon se liria politike dhe të drejtat individuale mund të kufizojnë ose moderojnë autoritetin e shtetit dhe se ekziston mbikëqyrja adekuate e respektimit të të drejtave të njeriut nga ana e shtetit. Anëtarësimi në OKB deri më tani nuk kërkon që një shtet të jetë demokratik. Shkelja e parimeve demokratike nuk (ende) përbën kërcënim për paqen për Këshillin e Sigurimit. As nuk ekziston e drejta e njeriut për demokraci në kuptimin e një shoqërie demokratike megjithëse sigurisht është një humanizim i së drejtës ndërkombëtare.
Një përkufizim i demokracisë nën ligjin ndërkombëtar qëndron në rrugën e mosmarrëveshjes mes lindjes dhe perëndimit dhe veriut dhe jugut në lidhje me marrëdhëniet midis të drejtave civile dhe politike (të drejtat e lirisë) dhe të drejtat ekonomike, sociale dhe kulturore (të drejtat e bashkimit). Grupi i parë i të drejtave të njeriut kryesisht thekson mbrojtjen e privatësisë në raport me qeverinë. Grupi i dytë, nga ana tjetër, e vë në fillim kohezionin si një detyrim për shtetet për të arritur një shoqëri kombëtare dhe ndërkombëtare që u jep të gjithëve një të lire……
