Deçani dhe Peja dy ditë më parë festuan ditën e çlirimit, 16.VI.1999-16.6.2025. Kjo datë përkujtohet me rastin e çlirimit të këtyre komunave nga forcat okupatore serbe. Është ditë feste e gëzimi. Kuptohet është dita më e lumtur për popullin e këtyre dy komunave. Në Pejë kryetari i Komunës nuk i vendosi flamujt e UÇK-së, bashkë me flamurin e shtetit të Kosovës. Një shtresë e caktuar e shoqëris sonë, ende nuk pajtohen me strukturat e UÇK-së, për një qëllim të vetëm, se këta të UÇK-së i dëbuan forcat serbe nga Kosova dhe e prishën atmosferen e dikurshme të vllaznim-bashkimit. Pse edhe sot e kësaj dite vazhdon lufta e disa klaneve shoqërore ndaj komandantëve të UÇK-së. Është e dhimbëshme dhe e pa justifikueshme për ta treguar “psehen” e vërtetë të këtij kundërshtimi. Lufta e pandërprerë mes klanesh e klasash, kuptohet e sponzorizuar nga Serbia, është bërë brejtësi dhe shkatrruesi më i madh i pavarësisë së Kosovës. Nëse nuk i gëzohemi ditës së çlirimit, ditës së lirisë, festës më të madhe që gëzojnë komunat dhe shteti i Kosovës, çlirimin e popullit kosovar nga zgjedha e sundimit të eger serb, atëher i hapim varrin vet vetës. Në bazë të rrethanave dhe zhvillimeve gjeopolitike që po ndodhin në glob e sigurisht që do të rreflektojnë edhe tek ne, edhe ata që nuk e duan edhe ata që e duan do ta kërkojnë UÇK-në si i vërbëri sytë. Edhe në Deçan u festua dita e çlirimit, atmosfera festive vrehej kudo. Kryetari i Komunës z.Bashkim Ramosaj, kishte organizuar një varg aktivitetesh për nderë të ditës së çlirimit duke përfshirë këtu edhe organizimin e Festivalit tradicional të Deçanit “Eshkë e ndezur mbi Shkëlzen” që e bëri atmosferen e këndshme dhe shumë festive. Por edhe në Deçan numri i njerëzve që festonin ishte i vogël. Me kalimin e viteve ndoshta zbehen edhe festat, në fakt disa festa tek ne festohën nga koha pagane dhe nuk janë harruar sepse njerëzit i kanë dashtë dhe i kanë përcjellë prej brezi në brez për të mos u harruar. “Kur e kaluara harrohet-ajo mund të përseritet”. Deçani heroik, ka qenë dhe është foleja e shumë trimave çlirimtar, ishte dhe mbeti vendi i shumë kuvendeve dhe tubimeve ku u morën vendime të mëdha për çështje kombëtare. Prej këtu filloj iniciativa e shpalljes së Pavarësisë së shtetit shqiptar me 1912 në Vlorë. Deçani i vlerave historike, i kullave fortifikata, i mikpritjës dhe bujarisë, nismetar i të gjitha lëvizjeve çlirimtare, vendi që nuk diti të nënshtrohet kurrë. Për të gjitha këto ngjarje, për ngjarjet e të gjitha kohërave që u zhvilluan për lirinë që e gëzojmë sot, meritat më të mëdha i ka dhe i bart Ushtria Çlirimtare e Kosovës, Komandanti ynë Ramush Haradinaj, dëshmorët e kombit, invalidët dhe veteranët e UÇK-së. Në këtë ditë me 6.VI.1999, komandanti Avdyl Mushkolaj më bashkëluftëtar hyri triumfalisht në Deçanin e çliruar, pas një luftët të madhe që zgjati më shumë se 100 vite. Secili prej nesh ishte me fat që ishte ushtar dhe epror i Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. Fatbardhësisht pas një lufte të madhe të UÇK-së me forcat serbe, në ditën e 78-të të sulmeve ajrore të NATO-s kundër forcave ushtarake dhe objekteve strategjike të Serbisë, në mbrëmjen e 9 qershorit 1999 në Kumanovë u nënshkrua Marrëveshja Teknike-Ushtarake. Milosheviqi dhe qeveria e tij kapitulluan, pasi në Kosovë kishin bërë një gjenocid të paparë dhe krime të shumta mbi popullatën e pambrojtur shqiptare. Ish-sekretari gjeneral i NATO-s, Javier Solana, dha lajmin e gëzuar: “NATO do të suspendojë sulmet ajrore sa më shpejtë që të verifikohet respektimi i armëpushimit dhe fillimi i tërheqjes së forcave ushtarake serbe”. Pas kësaj më 10 qershor 1999, Këshilli i Sigurimit i OKB-së aprovon dërgimin e trupave të KFOR-it në Kosovë, dhe ngarkon OKB-në, që përmes Rezolutës 1244, të ndërtoj administratën e përkohshme vendore. Kurse më 12 qershor fillon marshimi i trupave paqësore ndërkombëtare në Kosovë. Ushtarët e Aleancës së NATO-s, ashtu si dhe ushtarët e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, u pritën nga qytetarët shqiptarë të Kosovës si çlirimtarë, me duartrokitje, buqeta lulesh, përqafime e lot gëzimi duke e sjelllë agun e lirisë që do të shëndritë përjetshëm në Kosovën e lirë dhe sovrane. Lavdi dëshmorve të cilët dhanë jetën për këtë ditë të ndritur dhe të shumëpritur. Respekt për luftën dhe mundin e secilit luftëtar të UÇK-së që bëri për liri. E paharruar do të mbetet sakrifica e invalidëve të UÇK-së të cilët dhanë gjymtyrët e tyre për liri.
Është koha e fundit ti lëmë inatet dhe meritë anash, të silidarizohemi më njëri tjetrin, ta duam lirinë dhe pavarsinë që luftuam 100 vjet për ta arritur. Ata janë baballarët tanë, vëllëzrit tanë nënat e motrat tona që dhanë gjakun për lirinë që e gëzojmë sot.
Lavdi dëshmorëve të Komunës së Deçanit,
Lavdi dëshmorëve të Kosovës, nderim për invalid e veteran te UÇK-së
Urime dita e çlirimit të Deçanit, e gëzofshim dhe festofshim këtë ditë brez pas brezi.