Radio Kosova e Lirë Radio-Kosova e Lirë, Radio e luftës çlirimtare, paqes dhe bashkimit kombëtar, Zëri i lirisë, besnikja e pavarësisë dhe e bashkimit të shqiptarëve.
Tema të tjera...
Një alegori politike nga Pylli i Madh që tingëllon shumë si Kuvendi aktual i Kosovës .
Në Pyllin e Madh, pas një numri rekord seancash pa kuorum, ku mikrofonët punonin më shumë se deputetët, kafshët vendosën të formojnë një qeveri teknike. Jo sepse kishin ndonjë ide të qartë, por sepse askush nuk donte të marrë përgjegjësi.
“Le ta udhëheqë dikush… që nuk është askush,” tha dhelpra, duke fshirë gjurmët e saj nga strofka dhe duke postuar një selfie me hashtagun .
Kryeministri Teknik ,Gjarpri që s’ka këmbë për skandale
Gjarpri u emërua kryeministër sepse ishte i vetmi që nuk kishte këmbë për t’u kapur në ndonjë aferë. Ai u ngjit në foltore me zvarritje aristokratike, i veshur me një kostum të tejdukshëm (për transparencë), dhe tha:
“Unë nuk premtoj asgjë… por gjithçka është e mundur.” “Qeveria ime do të jetë neutrale, transparente dhe… e padukshme. Si rezultatet e reformave.”
Programi qeverisës përmbante vetëm një fjali:
“Do të bëjmë atë që nuk mund të bëhet, në kohën kur nuk ka kohë.”
Pas fjalimit, ai u zhduk në një mbledhje të mbyllur me breshkat, për të diskutuar ritmin e zbatimit.
Kuvendi Teatri i Grindjes
Deputetët kafshërorë u grindën për rendin e ditës, për rendin e kafshatës, dhe për rendin e rendit. Luani kërkoi më shumë kompetenca, Panda kërkoi më shumë përqafime, dhe Papagalli përsëriste çdo gjë që dëgjonte, duke krijuar një krizë komunikimi që u transmetua live në degët e pemëve dhe në TikTok-un e dhelprës.
“Kjo nuk është demokraci!” ulëriti Gazela. “Është një reality show pa skenar,” u përgjigj Ujku, duke buzëqeshur për kamerat dhe duke kërkuar ndjekës në Instagram.
Në fund të seancës, askush nuk e dinte çfarë ishte votuar, por të gjithë dolën me deklarata triumfale:
“Sot kemi bërë një hap të madh… drejt një hapi tjetër.”
Populli Trungjet që Dëgjojnë
Ndërkohë, populli përfaqësuar nga trungjet, gjethet dhe insektet që nuk kanë zë thjesht dëgjonin dhe duronin. Ata nuk kishin mikrofon, nuk kishin fjalë, por kishin durim të pashpjegueshëm, të trashëguar nga gjyshërit që kishin duruar edhe më shumë.
“Ndoshta do të bëhet më mirë,” tha një milingonë, duke mbajtur mbi shpinë një fletë me taksa, një faturë rryme, dhe një premtim të vitit 2010. “Ose ndoshta do të bëhet më keq… por me më shumë fjalë të bukura dhe më pak kuptim.”
Si të Mbijetosh në Pyllin Politik
Bëj sikur nuk dëgjon, por mbaj shënime. Pastaj fshi shënimet, se s’kanë vlerë.
Kur të thonë “do të ketë ndryshim”, pyet: “Në cilën stinë? Dhe a ka buxhet për të?”
Mos u habit kur të shohësh një panda që flet për ekonomi, një papagall që flet për siguri, dhe një gjarpër që flet për barazi… ndërkohë që të gjithë hanë nga e njëjta pjatë.
Konkluzioni
Qeveria teknike vazhdon të zvarritet, Kuvendi vazhdon të grindet, dhe populli… vazhdon të presë. Në fund të fundit, në Pyllin e Madh si në Prishtinë demokracia nuk është një sistem.
Është një spektakël me kafshë që flasin shumë, bëjnë pak, dhe zvarriten me
