Bekim Nezir Toverlani u lind me 6 tetor të vitit 1978 në fshatin Klinafc të Komunës së Klinës. Pas përfundimit të shkollës fillore, Blerim u detyrua të largohej nga Kosova për t’u bashkuar me familjen e tij që punonte dhe vepronte në Zvicër. I frymëzuar dhe edukuar nga gjeneratat më të vjetra dhe nga odat e burrave, Bekimi e mori me vete dashurinë dhe përkushtimin për atdheun e tij.
Pasi u vendos në Zvicër, Bekimi filloi të merrte pjesë në mbledhjet e rregullta që mbaheshin në klubin “Kadri Zeka”. Aty, ai u bë anëtar i klubit dhe shpeshherë rrëfente historinë e tij dhe arsyen e largimit nga Kosova. Edhe pse ishte i ri, Bekimi ishte edukuar nga gjeneratat për rëndësinë e lirisë dhe pavarësisë së Kosovës. Gjatë qëndrimit në Zvicër, Blerimi mori pjesë aktive në demonstrata dhe organizime të ndryshme patriotike, duke kontribuuar në ngritjen e vetëdijes për çështjen e Kosovës në diasporë.
Që në moshë të re, Bekimi kishte një pasion të veçantë për armët. Në vitin 1996, së bashku me dy kushërinjtë e tij, Ramizin dhe Halitin, ai shkoi në tregun e Klinës. Posa arritën atje, u përballën me disa milicë civilë të UDB-së, të cilët kërkuan dorëzimin e armëve. Në këtë moment, Bekimi nxori revolen dhe qëlloi mbi ta, duke arritur të largohet edhe pse ndodhej nën rrethimin e milicisë. Me guxim dhe shkathtësi, ai kaloi tregun dhe u fsheh deri në lumë, duke vendosur të largohej përfundimisht nga Kosova.
I shoqëruar nga atdhetari Hasan Shpati nga Jashanica, Bekimi arriti në aeroportin maqedonas. Fjalët e tij para largimit ishin: “Do të kthehem, armiku nuk arriti të më kapë” , Maltretimi dhe torturat duke kërkuar armën u adresuan në familjen Toverlani.”
Pasi arriti në Zvicër, Bekimi nuk mund të ndiente qetësi. Me fillimin e luftës në Kosovë, ai vendosi të kthehej për të luftuar. Në mbledhjen e parë që u mbajt në klub, bisedoi me anëtarët e UÇK-së dhe për diasporën, duke vendosur të bëhej vullnetar në luftë.
Më 5 korrik 1998, Blerimi, i përshëndetur nga babai dhe vëllai i tij, u nis drejt Rinasit në Shqipëri, së bashku me një grup vullnetarësh të udhëhequr nga Bardhyl Mahmuti dhe Jashar Salihu. Nga Rinas, ata u drejtuan në Golemin e Shqipërisë ku i prisnin udhëheqësit e shtabit të përgjithshëm, Ramiz Lladrofci dhe Musa Demiri.
Në Tropojë, u mobilizua, u pajis me armë dhe uniformë ushtarake. Gjatë qëndrimit disa javor atje, ai zhvilloi kontakte me bashkëluftëtarët e tjerë dhe u përgatit për betejat e ardhshme. Shokët që e njihnin Bekimin nga Kosova, e mbështetën dhe e përgatitën për sfidat që e prisnin.
Pas disa javëve stërvitje dhe përgatitje, Shtabi i Përgjithshëm urdhëroi nisjen e grupit të udhëhequr nga Bekim Berisha dhe Bedri Shala. Më 17 korrik 1998, grupi i vullnetarëve kaloi kufirin për të luftuar në Kosovë. Në betejën e ashpër që pasoi, Bekimi dhe shumë të tjerë ranë heroikisht në luftë për lirinë e Kosovës. Pas betejës, trupat e tyre u bartën nga armiku me helikopterë në varreza të panjohura. Pas përfundimit të luftës, zona operative e Lugut të Ginit, me komandant Gzim Ostreni, nderoi dhe përkujtoi sakrificën e Blerimit dhe të gjithë dëshmorëve të rënë për lirinë e Kosovës. Bekim Nezir Toverlani mbetet një simbol i trimërisë dhe dashurisë për atdheun, duke lënë pas një trashëgimi të pasur patriotike për brezat e ardhshëm. (Agim Hoti)
