Radio Kosova e Lirë Radio-Kosova e Lirë, Radio e luftës çlirimtare, paqes dhe bashkimit kombëtar, Zëri i lirisë, besnikja e pavarësisë dhe e bashkimit të shqiptarëve.
Tema të tjera...
Jeta dhe veprimtaria e Hysen Papës
Hysen Papa ka lindur, më 21 shkurt 1932, në fshatin T’Pla në rrethin e Tropojës në një familje
atdhetare.
Shkollën 7 vjeçare e ka mbaruar në fshatin e tij të lindjes.
Shkollën e mesme në Kukës, shkollën e lartë në Tiranë dhe kursin e Filozofisë në Tiranë.
Ka patur rezultate të shkëlqyera në mësime.
Ka punuar në sektorin e tregtisë në rrethin e Tropojës, në Komitetin e Partisë së rrethit Kukës
(1962-1970), në Komitetin e Partisë të rrethit Tropojë (1970-1978) si drejtuesi kryesor i rrethit
në këtë periudhë.
Në vitet 1978-1992 ka qenë drejtor i Ndërmarjes së Ndërtimit në Lezhë, të cilën nga ndërmarrja
më e prapambetur në Republikë e kaloi në vendin e parë në shkallë Republike.
U nda nga jeta, më 11 dhjetor 1994, në Lezhë.
Është “Qytetar Nderi” i Bashkisë së Tropojës me motivacionin: “Në vitet 1970-1978, si drejtuesi kryesor i rrethit, një personalitet me vizion dhe i përkushtuar në shërbim të komunitetit, ka ndërtuar dhe transformuar rrënjësisht qytetin e Bajram Currit dhe ka kontribuar në zhvillimin e arsimit, të kulturës dhe të frutikulturës.”
- Besoi te suksesi dhe e arriti atë
Sapo mori detyrën në Tropojë, mbi bazën e të dhënave dhe fakteve arriti të kuptojë çfarë duhet bërë për të përmirësuar e ndryshuar situatën. Pas çdo arritjeje ishte i pakënqaur, synonte dhe vepronte për më shumë suksese. Pakënaqësia të ndihmon për t’u rritur. Nga viti në vit u rrit personaliteti i Hysen Papës. Në mënyrë të thjeshtë, por kuptimplotë e ndryshoi metodën e punës, duke e bërë atë më koherente me vlerat e tij themelore. Reflektoi për mënyrën se si puna që mund të bëjmë sjell një kontribut pozitiv për shoqërinë. Ai shpersonte se Tropoja do të përmirësohej nga viti në vit. Shpresa i gjallëron njerëzit e pasionuar dhe të vendosur. Vendosmëria dhe mundësia e zhvillimit u përputhën me njëra-tjetrën gjatë drejtimit të tij. Meraku i tij i vetëm ishte dhe mbeti se nuk qendroi edhe disa vite për t’i bërë realitet ëndrrat e tij.
Hysen Papa që në fillim të punës së tij si drejtuesi kryesor i rrethit e përcaktoi qartë qëllimin e tij: Të nxjerrë Tropojën nga prapambetja, ta ndërtojë qytetin e të përmirësojë jetën e komunitetit, ta zhvillojë Tropojën në të gjitha drejtimet: në rritjen e kapaciteteve të nxjërrjes së mineraleve, në ndërtimin në kohë e me cilësi të Hidrocentralit të Fierzës, në zhvillimin e frutikulturës, rritjen e rendimenteve në kulturat bujqësore e blegtori, në zhvillimin e arsimit e të kulturës. Ai pati një projekt konkret, të qartë dhe afatgjatë për zhvillimin e Tropojës. Nuk ishte thjesht një reagim i çastit.
Ishte i vetëdijshëm për pengesat, për vështirësitë dhe për barrën e rëndë që po merrte mbi supet e tij. Vetëdija është aftësia për të vëzhgyar e kontrolluar në mënyrë objektive mendimet, emocionet dhe sjelljen tënde. Të jetosh me vetëdije do të thotë të kërkosh të jesh i ndërgjegjshëm për gjithçka që lidhet me veprimet, qëllimet në masën më të mirë të aftësisë dhe të sillesh në përputhje me atë që e shohim dhe e dimë. Atë e karakterizonte: vepëveprimi, baza mbi të cilën zhvillohet vetëvlerësimi, vetëpërgjegjësia, vetëpohimi (respektimi i dëshirave, i nevojave dhe i vlerave), pra aftësia për të vendosur dhe arritur qëllime të larta në çdo fushë të jetës.
U prishi shumë njerëzve rehatinë personale, u shkeli në kallo, prandaj e luftuan sa mundën, i përgatitën edhe kurthe, duke patur edhe mbështetjen e disa drejtuesve të lartë në Tiranë. Ishin bërë xhelozë për arritjet dhe sukseset në punën e tij. Ishin inferiorë në raport me të. Derisa erdhi shkarkimi i tij pas tetë vitesh drejtimi në Tropojë. U caktua drejtor i Ndërmarrjes së Ndërtimit në Lezhë. Edhe atje shkëlqeu. Aftësitë e tij dolën në pah në punën për rindërtimin e qytetit të Lezhës pas tërmetit të 15 prillit 1979, kur u caktua në krye të Shabit të Rrethit. Shfrytëzoi mundësitë që iu krijuan nga ardhja e shumë specialistëve dhe punëtorëve nga gjithë Shqipëria dhe furnizimi me bazë materiale-teknike. Për një kohë rekord u likuiduan pasojat e tërmetit, u zgjerua qyteti i Lezhës, u zmadhua, u bë më i bukur, një qytet funksional për të punuar dhe jetuar. Për këtë edhe u dekorua me “Urdhërin e Punës të Klasit të Parë”. Kuadri i zoti e tregon veten në çdo vend e kurdoherë. I tillë ishte dhe mbeti deri në fund të jetës së tij Hyesn Papa. Mbijetoi, se mbijetesa e një drejtuesi është mbijetesa e ideve. Besoi te suksesi dhe e arriti atë. Detyra e drejtuesit kryesor është që duke u udhëhequr nga universialiteti i qenies njerëzore, të emancipojë shoqërinë, prej steriotipeve dhe kategorive reduktuese që kufizojnë mendimin dhe komunikimin njerëzor. E them me bindje të plotë se Hysen Papa ishte i aftë për të drejtuar në nivelet më të larta në shkallë vendi.
Punëtorët pararojë, brigadierët e dalluar, mekanikët, traktoristët dhe ekskavatoristët që bënin dy plane, krijuesit e rinj, nxënësit e shkëlqyer në mësime i vlerësonte maksimalisht. Ai u hapte rrugë edhe kur kishin ndonjë “kleçkë” politike. I lejoi të shkonin në shkolla të larta edhe pse shumë nga organizatat e partisë mbanin qendrime sektare, duke i penguar për arsye të biografisë së tyre. Në punimet në qytet tërhoqi gjithë mjeshtrit më të mirë edhe pse shumica e tyre vinin nga familje të cilësuara kulake. Po kështu në Ndërmarrjen e Ndërtimit në Lezhë vendosi në drejtim njerëzit më të aftë, pa i parë nga biografia e tyre familjare. Të gjithë këta shembuj hedhin poshtë opinionet e pabazuara e tendencioze të disa personave, të cilët nuk ishin të zotët të ecnin me hapin e tij, se ai ishte një drejtues i ashpër.
- E zhvilloi luftën e klasave kundër dembelizmit, papërgjegjshmërisë në kryerjen e detyrave dhe kundër atyre që e shpërdoronin postin zyrtar
Kjo dëshmon se ai ishte drejtues me vizion. Është edhe një mesazh për nëpunësit dhe drejtuesit e sotëm, të cilët i karakterizon në përgjithësi papërgjegjshmëria dhe paaftësia në punë.
Për mosrealizimet, për personat që nuk e kryenin detyrën reagonte menjëherë. Një drejtues i lartë në Komitetin Ekzekutiv nuk e realizoi detyrën që i ishte ngarkuar. Jo vetëm kaq, por e mbylli edhe telefonin për të moskomunikuar me Hysen Papën. Kur u ballafaqua për këtë edhe gënjeu. Tha se nuk e kishte marrë kush në telefon. Brenda javës ai u shkarkua si i papërgjegjshëm dhe i pandërgjegjshëm për punën.
Ai luftoi me tërë forcën, duke shfrytëzuar të gjitha mundësitë që i jepte posti i lartë kundër klaneve që pengonin ecjen përpara dhe realizimin e detyrave. Klanet dhe pseudopushtetarët e çimentuar prej vitesh në rrethin e Tropojës ishin shkaku i prapambetjes së Tropojës. Fatkeqësisht në vendin tonë është qeverisur dhe po qeveriset edhe sot mbi bazën e klaneve. Drejtuesi me vizion nuk mund të jetë pjesë e klaneve. Hysen Papa nuk ishte njeri i klaneve, i ahengjeve, i shpërdorimit të kohës. Ai ishte njeri i punës.
Klanet pengonin rinovimin e udhëheqjes dhe reformimin e partisë, krijonin privilegje për një grup njerëzish, shuanim kritikën dhe debatin. E pajisnin të paaftin me certifikatën e të aftit, krijonin konflikte artificiale me synime të caktuara dhe boshllëk në komunikimin dhe marrëdhëniet e drejtuesve me njerëzit. Tropoja kishte nevojë për gjak të ri në drejtimin e punëve dhe këtë e realizoi me sukses Hysen Papa. Këta pseudopushtetarë ishin dhe janë edhe sot rrezik real për demokracinë. Hiqen si të ditur, por e kanë kokën bosh. Hiqen si të emancipuar dhe të reformuar, por janë konservatorë dhe të etur për pushtet, hiqen parimorë, realistë, por janë nihilistë, mashtrues dhe demagogë. Hiqen sikur sakrifikojnë për njerëzit, por qëllimi i tyre është të krijojnë sa më shumë favore për vete, familjen, fisin e klanin e të pasurohen sa më shumë. Mendojnë se janë të palëvizshëm nga detyra dhe vendi i punës, sepse sipas tyre “Kanë përvojë të gjatë në drejtim dhe janë besnikë ndaj partisë”. Hysen Papa e prishi folenë e klaneve në Tropojë, goditi pamëshirë pseudopushtetarët, nëpunësit e rrejshëm e të paaftë. Është kjo arsyeja që kjo kategori e luftoi atë me të gjitha mjetet, në mënyrë tinëzare dhe të sofistikuar.
Epilogu
Kur filluan proceset demokratike, në fillim të viteve `90, ai u bashkua me këtë lëvizje, jo se ishte hequr nga detyra e Sekretarit të Parë të rrethit të Tropojës, por se ishte i bindur se kishte ardhur koha për ndryshime rrënjësore politike, ekonomike, sociale. Njeriu me vizion e do dhe e mbështet ndryshimin, ecën me hapin e kohës. Shkëlqeu edhe në Ndërmarrjen Private të prodhimit të tullave pasi doli në pension. Është modeli i njeriut të punës dhe i suksesit.
