Radio Kosova e Lirë Radio-Kosova e Lirë, Radio e luftës çlirimtare, paqes dhe bashkimit kombëtar, Zëri i lirisë, besnikja e pavarësisë dhe e bashkimit të shqiptarëve.
Tema të tjera...
Madhështia e shkrimtarëve të mëdhenj nuk qëndron në temat e mëdha që trajtojnë, por në mënyrën se si i trajtojnë ato. I tillë është edhe Erik Segal (1937 – 2010), ligjërues në Universitetin e Harvardit dhe autor i romaneve të shumta magjepsëse, ndër të cilët edhe ai me titullin “Vetëm dashuri” (1997). Ajo që e bën të veçantë këtë roman nuk është tema që trajton, por mënyra e trajtimit të saj – pa dyshim e jashtëzakonshme.
Segal nuk përdor terma apo fjali sentimentale, siç jemi mësuar të lexojmë në romane apo tregime të ndryshme, e as të dëgjojmë në këngë apo poezi. Ai e trajton krejt ndryshe këtë temë dhe pikërisht kjo e bën të veçantë. Në një botë ku fjalët dhe shprehjet për dashurinë përdoren pafund, shpesh deri në banalizim, Segal zgjedh t’i qaset ndryshe kësaj ndjenje universale, që ka qenë gjithmonë pjesë e letërsisë – qysh nga tekstet e shenjta e deri te krijimtaria moderne.
Romani rrëfen historinë e dashurisë së jashtëzakonshme mes Silvias dhe Hillerit, të dy punonjës shëndetësorë. Humanizmi i tyre i madh dhe dëshira për t’u gjendur pranë njerëzve më nevojtarë, që nuk kishin as mundësi t’ua shpërblenin kujdesin, i shtyn të dy të nisen drejt Afrikës së trazuar nga konfliktet civile.
Gjatë një udhëtimi, ata ndeshen me një grup banditësh mizorë. Në momentin dramatik të ballafaqimit, Dr. Hilleri me trupin e tij mbron Silvian nga plumbat. Silvia mbetet e padëmtuar, por Hilleri bie i plagosur rëndë dhe humbet vetëdijen. Shumë kohë më pas, ai zgjohet në një spital të Zvicrës me kujtesë të mjegulluar, pa e ditur as si dhe as pse kishte përfunduar aty. Me kalimin e kohës, arrin të rindërtojë fijet e ngjarjes, por nuk mund të kuptojë çfarë ka ndodhur me Silvian. Nuk gjen asnjë dëshmi për vdekjen e saj në Afrikë, çka nënkupton se ajo është gjallë diku – megjithatë, asnjë lajm, asnjë interesim nga ajo për mikun që kishte rrezikuar jetën për shpëtimin e saj.
Lexuesi i rëndomtë, i mësuar me dashuritë e stilizuara dhe sentimentalizmin e tepërt, mund ta shohë heshtjen e Silvias si shenjë arrogance, mosmirënjohjeje apo egoizmi. Por vetëm duke e ndjekur mjeshtërinë rrëfyese të Segalit, ai kupton thelbin e ngjarjes.
Pavarësisht brengës, Dr. Hilleri nuk lejon që kjo plagë emocionale ta ndalë në karrierën e tij. Ai ngjitet në majat e neurokirurgjisë, duke u bërë shpresa e fundit e pacientëve për të cilët dorëzoheshin edhe mjekët më të njohur. Në kulmin e karrierës, merr lajmin më të mirë dhe njëkohësisht më të dhimbshëm: Silvia është gjallë. Ajo është martuar me një multimiliarder, Niko Rinaldi, por ndodhet në një gjendje jo të mirë shëndetësore. Pikërisht kjo gjendje bën që dy të dashuruarit e dikurshëm të ribashkohen pas shumë vitesh.
Dr. Hilleri mëson se, pas plagosjes së tij në Afrikë, Silvia ishte vendosur përballë një zgjedhjeje të pamundur: ose të qëndronte pranë tij duke e lënë të vdiste për mungesë trajtimi, ose të pranonte ofertën e Rinaldit për ta dërguar me avion privat në Zvicër, me kusht që pjesën tjetër të jetës ta kalonte në krah të tij. Për dashurinë e saj të pafund ndaj Hillerit, ajo pranoi këtë sakrificë – një jetë ferri me një njeri që nuk e donte, vetëm për ta shpëtuar atë.
Nëpërmjet këtyre dy personazheve, Segal na kujton se dashuria sublime nuk është vetëm të japësh jetën për tjetrin, por edhe të sakrifikosh vetveten, lumturinë dhe ëndrrat për hir të jetës së njeriut që do pa masë.
Tani, Hilleri përballet me sfidën më të madhe: a do të mund t’ia shpëtojë jetën Silvias, asaj që kishte pranuar të sakrifikonte gjithçka për të shpëtuar të tijën? Ai e di se fati i saj tashmë varet nga duart e tij, dhe kjo e bën edhe më të rëndë peshën e dashurisë së tyre të jashtëzakonshme.
Ndërsa për Niko Rinaldin, megjithëse i rrethuar me miliarda, mbetet e qartë se ai nuk ka mundur kurrë t’i ofrojë Silvias qoftë edhe një pjesë të asaj ndjenje të thellë, të pastër e të paharrueshme që ajo kishte përjetuar pranë Dr. Hillerit, në misionin e tyre human në Afrikë – mes luftërave civile e epidemive, ku dashuria e vërtetë shfaqet në madhështinë e saj të plotë.
