Shtëpia Botuese “Faik Konica”, në Prishtinë, botoi librin me titull: "Kah po shkon diplomacia jonë", të politologes Elife Luzha

Shtëpia Botuese “Faik Konica”, në Prishtinë, botoi librin me titull: “Kah po shkon diplomacia jonë”, të politologes Elife Luzha

Shtëpia Botuese “Faik Konica”, Prishtinë, në vigjilje të 14-vjetorit të Pavarësisë së Kosovës, njofton botimin e librit me titull Kah po shkon diplomacia jonë, të politologes Elife Luzha. Ky libër si temë bosht ka diplomacinë shqiptare, në veçanti atë kosovare të periudhës pas shpalljes së pavarësisë dhe problematikat me të cilat ballafaqohet ajo në detin e trazuar të marrëdhënieve ndërkombëtare. Arma e diplomatit është fjala, pra komunikimi, të cilin studiuesja Luzha, me të drejtë, e konsideron si një art të veçantë… Recensent i librit është Dr. Islam Lauka. Sipas tij, autorja Luzha i ka bërë një skanim të vërtetë diplomacisë së shtetit të ri të Kosovës, prandaj ky libër duhet të lexohet nga diplomatët, analistët e politikës së jashtme, ligjëruesit dhe studentët e shkencave politike.

Kontrolloni gjithashtu

Shoqata “Kosova për Sanxhakun” e njofton opinionin publik dhe institucionet relevante për një rast të ndjeshëm kulturor dhe kombëtar që ilustron gjendjen e shqiptarëve autoktonë në Sanxhakun e Pazarit të Ri. Rrafshnalta e Peshterit, një trevë e rëndësishme në Sanxhak, me mbi 95 për qind të popullsisë myslimane me prejardhje shqiptare, u okupua nga Serbia dhe Mali i Zi në vitin 1912. Në më shumë se 200 vendbanime të kësaj zone, edhe sot në disa fshatra dëgjohet gjuha shqipe, e cila ka mbijetuar, pavarësisht mohimit të identitetit kombëtar dhe të drejtës për vetëdeklarim. Një rast i tillë është ky i fshatit Ugëll (Ugao), në kufi me Malin e Zi, ku banorët na kanë dërguar fotografi të të dy epitafeve të shkruara në gjuhën shqipe për Fatë Aliçkaj (1910–1966), e lindur në Jezgroviq të komunës së Tutinit dhe e vendosur në Ugëll. Epitafet janë përgatitur për të shënuar varrin e saj në varrezat e fshatit Ugëll, por për arsye ende të paqarta nuk janë vendosur kurrë. Dyshohet se për shkak të tekstit të epitafit në gjuhën shqipe, familjarët nuk kanë pasur guximin t’i vendosin ato. Kjo po ndodh pavarësisht faktit se në kohën e vdekjes së saj, gjuha shqipe flitej nga të gjithë banorët e zonës. Në emër të Kryesisë së Shoqatës “Kosova për Sanxhakun”, i drejtohemi Ministrisë për Evropë e Punë të Jashtme të Republikës së Shqipërisë, respektivisht Ambasadës së Republikës së Shqiptare në Beograd, që ta vizitojnë këtë fshat dhe të njihen nga afër me gjendjen e të drejtave të shqiptarëve në Sanxhak. Shoqata jonë ka nënshkruar Memorandum Bashkëpunimi me Këshillin Kombëtar Boshnjak (BNV), përmes së cilës ka status participues e konsultativ në këtë institucion dhe vepron në Sanxhak. Rasti i epitafeve është vetëm një nga qindra shembuj të diskriminimit që pengon zhvillimin e jetës normale në këtë krahinë të banuar me shqiptarë autoktonë. Ismet Azizi Kryetar i Shoqatës “Kosova për Sanxhakun”

“Kosova për Sanxhakun”: Rasti i epitafit në gjuhën shqipe në fshatin Ugëll të Peshterit në Sanxhak

Shoqata “Kosova për Sanxhakun” e njofton opinionin publik dhe institucionet relevante për një rast të …