Radio Kosova e Lirë Radio-Kosova e Lirë, Radio e luftës çlirimtare, paqes dhe bashkimit kombëtar, Zëri i lirisë, besnikja e pavarësisë dhe e bashkimit të shqiptarëve.
Tema të tjera...
Emblema jonë sociale dhe kulturore është e rrethit të ngushtë dhe ekstremisht përfaqësues nga një qytetari e mirëfilltë lindore dhe aspak e hapur në mënyrë përfaqësuese ndaj sistemeve të tjera kulturore. Përfaqësitë e tyre janë kudo nëpër rrethet e qyteteve dhe grupeve të tjera qeveritare por jo e katapultuar andej ku u dashka, për të bërë ndryshimet e duhura në rangje politike ndërkombëtare në nivel social në vend dhe gjetkë. Skema tradicionale e kulturës shqiptare është e sfilitur nga tragjeditë e herëpashershme të historisë së asaj epoke dhe ne të dashur nuk jemi ata që ngrihemi, ne jemi ata që përkundim djepat e tyre sot dhe pikërisht për këtë kemi nevojë për një diapazon të mirëfilltë shoqëror nisur dhe nga shteti ynë përfaqësues demokrat. Jemi të cuditur dhe të avashtë në ecurinë e problemeve tona, i shohim dhe i trashëgojmë aq sa edhe vetë Franca do të hidhërohej nga ky problem i pazgjidhshëm për ne. E cfarë? Një njeri që e nëpërkëmb vendin kot dhe e qetëson trysninë e tij vetëm me parlament dhe jo traditë, është një i humbur në mjedis shoqëror. Ne realisht duhet ta qasim globalisht mënyrën intensive të vetëmbrojtjes masive shoqërore sepse fëmijët tanë kanë në të përditshmen e tyre vetëm një tipologji, zhvillimi e karakterit të tyre shoqërisht.
Fëmijët tanë janë shumë pak të sistemuar në ambjentin ku banojnë, ku rrinë dhe nuk janë shumë të ciltër me njëri tjetrin për shkak të mungesës së tipareve të tjera mbrojtëse të tyre si karakteri dhe buzëqeshja sidhe mungon formati i vetëmbrojtjes shoqërore që mund të shkallëzohet nga një shkallë e hierarkive të ndryshme të feve dhe të ndërgjegjes dinamike shoqërore. A jemi ne të paarritshëm në zhvillimin dinamik të klasave tona dhe ndërgjegjes së re shoqërore? Mungësisht jo. Ne jemi ajo shoqëri që nuk e konceptojmë risinë e përflasjes shoqërore pa mungesa të tepruara karakteriale sidomos në televizione dhe media të tjera. Ato që përfliten si të ishin dy kategori të mirëfillta shoqërore janë në fakt një e përditshme e vyer për zhvillimin progresiv të kapaciteteve shkollore si rrjedhojë e ardhjes së tyre në të por jo e sfilitjes sepse kjo është një ndërgjegje tjetër shumë më e padashur për ne. Gratë tona janë të vetëmbrojtura vetëm nga familja dhe jo nga lagjia shteti apo dëshira e tyre për jetë të përditshme të lumtur dhe pa nevoja të tjera dashakeqe për ta. A e dini se nga mënyra sesi fymija i shtrëngon dorën mamasë së tij është shenjë e adhurimit që ka për të? A e dini se sa më shumë babai ta japë buzëqeshjen në prezencë të të tjerëve për nenën është shenjë e devotshmërisë së tij kishtare dhe social kulturore? A e kuptoni sesa e rëndësishme është njohja e prepektivës së teksteve për zhvillimin psikologjik të fëmijëve dhe pse duhet që të konsultohen tekstet shkollore me dy komunitetet fetare? Vetëmbrojtja shoqërore e nënave ka një diapazon të hershëm intelektuativ dhe duhet të jetë më i zhdërvjellët në vendin tonë jo i harruar dhe i qetë si gjithmonë. Njeriu nuk duhet ta kushtëzojë jetën nga rutina e vet dhe të jetë më i sistemuar në ndrojtje / le të shprehet më më pasion pas të këndshmes së tyre dhe mentalitetit shoqëror.
Trysnia e fëmijëve është e një diapazoni të paanshëm dhe kuptimplotë për ne dhe pavarësia e të vegjëlve varet direkt nga nëna dhe jo nga babai sepse është nëna ajo që kurdis tiparet e reja karakteriale të fëmijës që në bark dhe nuk duhet të apasionohet pas të bukurës së tij në mënërë të pavëtëdijshme ditë për ditë si një pranverë por të jetë e paanshme në trajtimin e problemeve të tij që janë librat, gjyshja, shokët dhe miqësitë e reja kudo. Shoqëria duhet të mbrojë interesat e grave sepse janë shumë të pavdekshme në zhvillimin social të vendit dhe të largojë sifatet e tyre si loja e tepërt me ta dhe cilësimi i saj si një krijim fantastik i natyrës. Shoqëria e vendit tim ka një mjedis të pakët ambjental dhe përflitet po ashtu nëpër shoqëritë e tjera por është dhe e ashpër me kapadajllëqet e po këtyre shoqërive që e sfilisin gruan në cdo pikëpamje po ashtu si të kuqtë e buzëve të tepërt apo një pincetë më shumë në tavolinë e gjithsesi ka një kapacitet për tu vetëmbrojtur nga emblemat e rreme të disave disa herë më dukshëm sesa ajo e vendit tonë. Kapacitetet tona progresive si shoqëri janë të dukshme sidhe të shkurtra në kohë dhe ka tipare dhe sifate të papërdorshme askund.
Gruaja jonë ka një mentalitet të avashtë dhe jo të mbrojtur nga kërkesat e tepërta të meshkujve të tyre si hedhja e rrobave kudo përshëmbull nëpër shtëpinë e tyre apo larja e pjatave e gjithsesi vetëmbrojtja e saj vjen nga mospërfillja e tjetrit në dobinë e tij në po atë shtëpi vend apo dyqan që ndodhet. Gruaja nuk e përfill ose e shtrëngon në fjalor sic ndodh në marëdhënien me vjehrrën e cila e kritikon nusen e vet me mend ndryshe nga nusa që i përgjigjet vetëm me fjalor dhe jo progresiv por të rëndë aty. Nusja dhe vjehrra mund të jenë më të afërta me njëra tjetrën pa rëndesa a sic thuhet me një fjalor më normal. Nuse – vjehërr që kjo marëdhënie të stabilizohet duhet të plotësohet kushti primar i bashkëjetesës progresive dhe jo të talentuar kudo si unë di, uny bëj, dhe unë jam. Bashkëjetesa progresive është kusht i mirë për rritjen e të voglit pa probleme primitive dhe bashkëjetesa e talentuar është një marrëdhënie që plotësohet cdo ditë me rëndesa të tepërta në karakter dhe e rëndojnë të voglin me primare dhe sekondare si të ishte një kapadai atë dhe jo vogëli e familjes gati për të qëndruar me ta si tia ketë qejfi pa ndonjy prespektivë qejfliu a buhametqari aty por pjesëmarrës në bisedë me të përshkallëzimet e tyre karateriale të domosdoshme për të siguruar vetëm njërën palë dhe jo të dyja. Fëmija ka nevojë të mbrohet nga nëna dhe nëna duhet të jetë po ashtu e mbrojtur nga vetëdija e tij përfundimtare.
