Elife Luzha

Elife Luzha, poezi

Buzëkuqi i deputetes

 

Pse bëhesh që s’më njeh

Mikja ime tani me pozitë të re

Motër të idealit më thirrje dikur

Por tani për ty jam krejt një e huaj

Makiazhi të pikon me buzëkuqin gacë

Po si vallë e ndryshove tërë atë surrat

Kohën që e lam pas e quan demode

Tani thua bëjmë politikë të re

Ooo verbëri e përdalë

Ҫ‘shëmti djallëzore mendjen të ka errësuar

Flakës së mallkimit do të vërvitesh një ditë

Si mëkatare e penduar.

 

Kthimi

 

Me rreze të këputura yjesh rimova këngën e kthimit

Viteve të zehërta në mërgim ku degdisur isha

Thellësinë e rrënimit deri në rrënjë shpirti ndjerë e kam

Rrathëve danteskë ngulfatur me ajrin e durimit

Dhe ja tek jam tani përballë teje malli im fushon

Guri i sertë i pritjes hesht para kumtit tim

Peshë e halleve tua shpresën e vagët ma gurëzon

Djallëzitë kthinave judeske gjarpërojnë

Ti balldiell shndrit në rrugëtim me parzmë mprehur

Mijëra vjet logjeve dardane lumit gjakut jemi rritur

Heu Kosovë këngë e paepur përjetësie ta puthi ballin

Je bardhësi e agut ajër që frymon shqim dejve të mi.

 

Tingëllimë vetmie

 

E vetme jam

Në mesin e mizërisë njerëzore

Shëmti e shpërfilljes më trishton

Skutave të mendimit strukem

Me riga loti e vras pikëllimin

Duke i jetuar jetës

 

Ndër rreze ylberësh të përgjakur

Sall Hyu im më jep një të shtyrë

Nga ishulli i largët i shpirtit

Gjithandej kërshërira përcëlluese

E mbrapshti të servirura kulmojnë

Vetëm një dorë e zgjatur miqësore

Që të fal pak ngrohtësi njerëzore

Mungon.

 

Ktheu në Itakën tënde

 

Shtigjeve të mërgimit udhë nise, vëlla

Me plagën atdhe përvëlitur ndër deje

Ëndrrat si copëza mermeri tinëzisht t’ithyen

E fati t’u rrokullis si gur sizifi drejt teje.

 

Pirgje brengash kanë brejtur vitet e tua

Dhembja ethshëm të prushon në ballë

Maje qepalle pikëllimi të bulëzoni idhët

Kosova plagë në trup e gjallë….

 

Fushave djerrinë gjarprinjtë zgavrojnë

Me kukamë qyqesh vajtohet rënia e yjeve

Mbrapshtitë si furtuna uragani përmbytës

Në agshole dite jetën pamundësojnë, eh!

 

Në harkun e kohës dramë pa epilog

Kosova, e mira, a thua mbet?

Kthehu vëlla kthehu se ajo të pret

Si Itaka Odiseun e vet.

Kontrolloni gjithashtu

Zymer Mehani: Iku në përjetësi penë arti Fadil L. Curri

Më 6 prill pushoi zemra e shkrimtarit, gazetarit dhe intelektualit të shquar, Fadil L. Curri …