leoni

Faton Mehmetaj: Me pikëllim të thellë e morëm lajmin se ka ndërruar jetë Rizë Shefqet Berisha

Rizë Shefqet Berisha
(09.01.1947-04.06.2024)
Me pikëllim të thellë e morëm lajmin se ka ndërruar jetë Rizë Shefqet Berisha, një burrë me peshë në familjen e Rizë Ramës, Sadik Ramës, Isuf Ramës dhe Demë Ali Pozharit, luftëtar të njohur dhe pjesëtar të çetave kaçake të dalluar në shumë luftëra e beteja në mbrojtje të tokave shqiptare të sulmuara nga ushtria e Serbisë dhe Malit të Zi. Baca Rizë ishte burrë fisnik i cili tërë jetën punoj dhe u kujdes për familje dhe për vendin e tij. Ishte kontribues i madh në luftën e UÇK-së, i plagosur në një betejë që u zhvillua më 14 gusht 1998 në Bjeshkën e Belegut, në afërsi të Qafës së Bogiqes, në trekëndëshin e kufirit shqiptar Kosovë-Shqipëri-Mal i Zi, ku u vra djali i vëllait Shkëlzen Gani Berisha (Dëshmor i Kosovës) dhe nipi i tij Besart Selmon Kadrijaj, (Dëshmor i Kosovës). Ishte prind shembullor, i afërt me miq e shokë. Për jetë do të mbahet mend si burr i madh i Pozharit të cilin aq shumë e deshti. Baca Rizë ka lënë pas vetes një pasuri të madhe, djemt dhe familjen me plot nipa e mbesa të cilët do ta kujtojnë përherë me mallë e dashuri. Zbrazëtira jote që ke lenë në mesin tonë do të plotësohet me vështërsi.
Pusho në paqe Baca Rizë!
I përjetëshem do të mbetet kujtimi për ty!
Mund të jetë një imazh i 1 person

Kontrolloni gjithashtu

Shoqata “Kosova për Sanxhakun” e njofton opinionin publik dhe institucionet relevante për një rast të ndjeshëm kulturor dhe kombëtar që ilustron gjendjen e shqiptarëve autoktonë në Sanxhakun e Pazarit të Ri. Rrafshnalta e Peshterit, një trevë e rëndësishme në Sanxhak, me mbi 95 për qind të popullsisë myslimane me prejardhje shqiptare, u okupua nga Serbia dhe Mali i Zi në vitin 1912. Në më shumë se 200 vendbanime të kësaj zone, edhe sot në disa fshatra dëgjohet gjuha shqipe, e cila ka mbijetuar, pavarësisht mohimit të identitetit kombëtar dhe të drejtës për vetëdeklarim. Një rast i tillë është ky i fshatit Ugëll (Ugao), në kufi me Malin e Zi, ku banorët na kanë dërguar fotografi të të dy epitafeve të shkruara në gjuhën shqipe për Fatë Aliçkaj (1910–1966), e lindur në Jezgroviq të komunës së Tutinit dhe e vendosur në Ugëll. Epitafet janë përgatitur për të shënuar varrin e saj në varrezat e fshatit Ugëll, por për arsye ende të paqarta nuk janë vendosur kurrë. Dyshohet se për shkak të tekstit të epitafit në gjuhën shqipe, familjarët nuk kanë pasur guximin t’i vendosin ato. Kjo po ndodh pavarësisht faktit se në kohën e vdekjes së saj, gjuha shqipe flitej nga të gjithë banorët e zonës. Në emër të Kryesisë së Shoqatës “Kosova për Sanxhakun”, i drejtohemi Ministrisë për Evropë e Punë të Jashtme të Republikës së Shqipërisë, respektivisht Ambasadës së Republikës së Shqiptare në Beograd, që ta vizitojnë këtë fshat dhe të njihen nga afër me gjendjen e të drejtave të shqiptarëve në Sanxhak. Shoqata jonë ka nënshkruar Memorandum Bashkëpunimi me Këshillin Kombëtar Boshnjak (BNV), përmes së cilës ka status participues e konsultativ në këtë institucion dhe vepron në Sanxhak. Rasti i epitafeve është vetëm një nga qindra shembuj të diskriminimit që pengon zhvillimin e jetës normale në këtë krahinë të banuar me shqiptarë autoktonë. Ismet Azizi Kryetar i Shoqatës “Kosova për Sanxhakun”

“Kosova për Sanxhakun”: Rasti i epitafit në gjuhën shqipe në fshatin Ugëll të Peshterit në Sanxhak

Shoqata “Kosova për Sanxhakun” e njofton opinionin publik dhe institucionet relevante për një rast të …