Gara e Kompozitorëve të Ballkanit do ta hap edicionin e 3-të të shtunën mbrëma me programin e koncerteve

Gara e Kompozitorëve të Ballkanit do ta hap edicionin e 3-të të shtunën mbrëma me programin e koncerteve. Dyshja Daniela la Luz (elektronikë) dhe Natyra Elezi (piano) do të hapin këtë edicion i cili organizohet nga DAM Festival (Kosovë) dhe NEC (Zvicër). Koncerti do të mbahet në Atelienë e Pallatit të Rinisë dhe Sportit në Prishtinë prej orës 20:00. Daniela dhe Natyra janë dy muzikante me prejardhje krejtësisht të ndryshme, në lidhje me edukimin e tyre muzikor. Bashkimi i improvizimit të lirë dhe kompozimit në kohë reale si përbërës kryesorë, e më pas kombinimi i tyre me shkrirjen e elektronikës eksperimentale, xhazit, klasikes, minimales, meditueses dhe ndikimit të folklorit dallon stilin dhe repertorin e dy muzikanteve. Si dy gra “queer” me prejardhje të ndryshme kulturore, qëllimi i tyre është të krijojnë një hapësirë të sigurt të ndërgjegjësimit ndaj të sotmes. Duke përdorur muzikën si një mjet të fuqishëm transformues, ato duan të thyejnë barrierat sociale dhe frymëzojnë dialogimin. Gara e Kompozitorëve të Ballkanit do të prezantojë programin e edicionit të 3-të deri më 7 prill në Prishtinë, kur edhe do të shpallet fituesi i “Rrëqebullit të Argjendtë” nga juria ndërkombëtare në përbërje prej Antoine Françoise (Zvcër), Susanne Peters (Gjermani) dhe Gregory Charette (holandë/SHBA).

Kontrolloni gjithashtu

Shoqata “Kosova për Sanxhakun” e njofton opinionin publik dhe institucionet relevante për një rast të ndjeshëm kulturor dhe kombëtar që ilustron gjendjen e shqiptarëve autoktonë në Sanxhakun e Pazarit të Ri. Rrafshnalta e Peshterit, një trevë e rëndësishme në Sanxhak, me mbi 95 për qind të popullsisë myslimane me prejardhje shqiptare, u okupua nga Serbia dhe Mali i Zi në vitin 1912. Në më shumë se 200 vendbanime të kësaj zone, edhe sot në disa fshatra dëgjohet gjuha shqipe, e cila ka mbijetuar, pavarësisht mohimit të identitetit kombëtar dhe të drejtës për vetëdeklarim. Një rast i tillë është ky i fshatit Ugëll (Ugao), në kufi me Malin e Zi, ku banorët na kanë dërguar fotografi të të dy epitafeve të shkruara në gjuhën shqipe për Fatë Aliçkaj (1910–1966), e lindur në Jezgroviq të komunës së Tutinit dhe e vendosur në Ugëll. Epitafet janë përgatitur për të shënuar varrin e saj në varrezat e fshatit Ugëll, por për arsye ende të paqarta nuk janë vendosur kurrë. Dyshohet se për shkak të tekstit të epitafit në gjuhën shqipe, familjarët nuk kanë pasur guximin t’i vendosin ato. Kjo po ndodh pavarësisht faktit se në kohën e vdekjes së saj, gjuha shqipe flitej nga të gjithë banorët e zonës. Në emër të Kryesisë së Shoqatës “Kosova për Sanxhakun”, i drejtohemi Ministrisë për Evropë e Punë të Jashtme të Republikës së Shqipërisë, respektivisht Ambasadës së Republikës së Shqiptare në Beograd, që ta vizitojnë këtë fshat dhe të njihen nga afër me gjendjen e të drejtave të shqiptarëve në Sanxhak. Shoqata jonë ka nënshkruar Memorandum Bashkëpunimi me Këshillin Kombëtar Boshnjak (BNV), përmes së cilës ka status participues e konsultativ në këtë institucion dhe vepron në Sanxhak. Rasti i epitafeve është vetëm një nga qindra shembuj të diskriminimit që pengon zhvillimin e jetës normale në këtë krahinë të banuar me shqiptarë autoktonë. Ismet Azizi Kryetar i Shoqatës “Kosova për Sanxhakun”

“Kosova për Sanxhakun”: Rasti i epitafit në gjuhën shqipe në fshatin Ugëll të Peshterit në Sanxhak

Shoqata “Kosova për Sanxhakun” e njofton opinionin publik dhe institucionet relevante për një rast të …