Hardh Fest 20, me identitet vizual të ri!

Hardh Fest 20, me identitet vizual të ri!

Festivali më i madh në Kosovë, Hardh Fest, sivjet po vjen me përditesim të aktiviteteve atraktive dhe unike, duke festuar vitin jubilar të 20-të,  me 3, 4 dhe 5 shtator në Rahovec.  


Sot jetojmë në një epokë të re (pothuajse) post-covid, ku edhe pse kemi filluar t’a jetojmë atë jetën tonë “normale”, në nënvetëdijen tonë të gjithë e dimë që më asgjë nuk do të duket njësoj. Ashtu sikurse ideniteti vizual i ri i Hardh Festit “Shnosh si kokrra”.

Andaj, Hardh Fest  në edicionin e ri post-covid si dhe në jubileun e 20-të vjetorit të Festës së Vjeljes së Rrushit të lansojnë identitetin e ri vizual.
Nga një logo e llojit tipografik, Hardh Fest sot prezantohet me një logo të llojit simbol, keshtu duke bërë një re-brandim të plotë në aspektin vizual të festivalit. Gjethja me format autentike nga vreshtat e Rahovecit ku në “venat” e gjethes së rrushit figurojnë harta dhe rrugët fushore po të Rahovecit, identifikojnë rajonin më të pasur të vreshtarisë në Ballkan si dhe vendodhjen e festivalit.

Pse gjethja e rrushit si simbol kryesor i festivalit?

Gjethet mbajnë simbolikë në shumë kultura, por në përgjithësi, ato simbolizojnë pjellorinë dhe rritjen. Në mënyrë specifike gjethet e rrushit (në fazën e para-vjeljes) përfaqësojnë bollëk, liri dhe rilindje. Poashtu, një gjethe e vetme përfaqëson lumturinë, pikërisht atë cfarë synon t’a bëjë çdoherë festivali, të kultivojë kulturë dhe lumturi në mesin e shumë turistëve që vijnë nga çdo vend e kulturë botërore.

Festivali tradicionalisht mbahet nën patronatin e Kryetarit të Komunës së Rahovecit, me përkrahjen e MKRS, MBPZHR dhe Sponsorëve.
Me 3, 4 dhe 5 Shtator në Hardh Fest “Shnosh si kokrra” në Rahovec është Festë!

Kontrolloni gjithashtu

Shoqata “Kosova për Sanxhakun” e njofton opinionin publik dhe institucionet relevante për një rast të ndjeshëm kulturor dhe kombëtar që ilustron gjendjen e shqiptarëve autoktonë në Sanxhakun e Pazarit të Ri. Rrafshnalta e Peshterit, një trevë e rëndësishme në Sanxhak, me mbi 95 për qind të popullsisë myslimane me prejardhje shqiptare, u okupua nga Serbia dhe Mali i Zi në vitin 1912. Në më shumë se 200 vendbanime të kësaj zone, edhe sot në disa fshatra dëgjohet gjuha shqipe, e cila ka mbijetuar, pavarësisht mohimit të identitetit kombëtar dhe të drejtës për vetëdeklarim. Një rast i tillë është ky i fshatit Ugëll (Ugao), në kufi me Malin e Zi, ku banorët na kanë dërguar fotografi të të dy epitafeve të shkruara në gjuhën shqipe për Fatë Aliçkaj (1910–1966), e lindur në Jezgroviq të komunës së Tutinit dhe e vendosur në Ugëll. Epitafet janë përgatitur për të shënuar varrin e saj në varrezat e fshatit Ugëll, por për arsye ende të paqarta nuk janë vendosur kurrë. Dyshohet se për shkak të tekstit të epitafit në gjuhën shqipe, familjarët nuk kanë pasur guximin t’i vendosin ato. Kjo po ndodh pavarësisht faktit se në kohën e vdekjes së saj, gjuha shqipe flitej nga të gjithë banorët e zonës. Në emër të Kryesisë së Shoqatës “Kosova për Sanxhakun”, i drejtohemi Ministrisë për Evropë e Punë të Jashtme të Republikës së Shqipërisë, respektivisht Ambasadës së Republikës së Shqiptare në Beograd, që ta vizitojnë këtë fshat dhe të njihen nga afër me gjendjen e të drejtave të shqiptarëve në Sanxhak. Shoqata jonë ka nënshkruar Memorandum Bashkëpunimi me Këshillin Kombëtar Boshnjak (BNV), përmes së cilës ka status participues e konsultativ në këtë institucion dhe vepron në Sanxhak. Rasti i epitafeve është vetëm një nga qindra shembuj të diskriminimit që pengon zhvillimin e jetës normale në këtë krahinë të banuar me shqiptarë autoktonë. Ismet Azizi Kryetar i Shoqatës “Kosova për Sanxhakun”

“Kosova për Sanxhakun”: Rasti i epitafit në gjuhën shqipe në fshatin Ugëll të Peshterit në Sanxhak

Shoqata “Kosova për Sanxhakun” e njofton opinionin publik dhe institucionet relevante për një rast të …