leoni

Mbetem edhe pa komandant Mësuesin, si ai nuk kemi të tjerë

Lajmi për ndërrimin jetë të luftëtarit të lirisë, mësuesit të popullit, eprorit të UÇK-së, Shefqet Buçaj, i njohur gjatë luftës si Komandant Mësuesi, është kumt i dhembshëm e i pikëllueshëm, për familjen, për të afërmit dhe të gjithë ne që e kemi njohur dhe na ka njohur, që e kemi mirëkuptuar dhe na ka mirëkuptuar, që e kemi dashur dhe na ka dashur. Në janar të vitit 1999, fillimisht ishte angazhuar në stafin e Radios-Kosova e Lirë, meqë i plotësonte të gjitha kushtet profesionale, por ishte i pazëvendësueshëm në detyra dhe angazhime të tjera në hierarkinë organizative ushtarake të asaj kohe, andaj edhe iu desh t’ iu përgjigjej kërkesave të Shtabit.  Gjatë  luftës së UÇK-së ka kryer detyra të ndryshme në organizim dhe mobilizim, në vijat e frontit dhe kudo ku e ka kërkuar nevoja. Shefqet Buçaj  ka kryer edhe  detyrën zëvendës komandantit të Brigadës 121, Ismet Jashari,  Komandant Kumanova. Ka qenë edhe Komandant për moral në kuadër të Njësitit “Çeliku”, ndërkohë që ka kryer detyra të tjera me rëndësi organizative dhe ushtarake.

Pas luftës ka qenë edhe epror i Trupave Mbrojtëse të Kosovës.

Lavdi luftëtarit të lirisë, mësuesit të popullit, eprorit të UÇK-së, Shfeqet Buçaj! (RKL)

Kontrolloni gjithashtu

Shoqata “Kosova për Sanxhakun” e njofton opinionin publik dhe institucionet relevante për një rast të ndjeshëm kulturor dhe kombëtar që ilustron gjendjen e shqiptarëve autoktonë në Sanxhakun e Pazarit të Ri. Rrafshnalta e Peshterit, një trevë e rëndësishme në Sanxhak, me mbi 95 për qind të popullsisë myslimane me prejardhje shqiptare, u okupua nga Serbia dhe Mali i Zi në vitin 1912. Në më shumë se 200 vendbanime të kësaj zone, edhe sot në disa fshatra dëgjohet gjuha shqipe, e cila ka mbijetuar, pavarësisht mohimit të identitetit kombëtar dhe të drejtës për vetëdeklarim. Një rast i tillë është ky i fshatit Ugëll (Ugao), në kufi me Malin e Zi, ku banorët na kanë dërguar fotografi të të dy epitafeve të shkruara në gjuhën shqipe për Fatë Aliçkaj (1910–1966), e lindur në Jezgroviq të komunës së Tutinit dhe e vendosur në Ugëll. Epitafet janë përgatitur për të shënuar varrin e saj në varrezat e fshatit Ugëll, por për arsye ende të paqarta nuk janë vendosur kurrë. Dyshohet se për shkak të tekstit të epitafit në gjuhën shqipe, familjarët nuk kanë pasur guximin t’i vendosin ato. Kjo po ndodh pavarësisht faktit se në kohën e vdekjes së saj, gjuha shqipe flitej nga të gjithë banorët e zonës. Në emër të Kryesisë së Shoqatës “Kosova për Sanxhakun”, i drejtohemi Ministrisë për Evropë e Punë të Jashtme të Republikës së Shqipërisë, respektivisht Ambasadës së Republikës së Shqiptare në Beograd, që ta vizitojnë këtë fshat dhe të njihen nga afër me gjendjen e të drejtave të shqiptarëve në Sanxhak. Shoqata jonë ka nënshkruar Memorandum Bashkëpunimi me Këshillin Kombëtar Boshnjak (BNV), përmes së cilës ka status participues e konsultativ në këtë institucion dhe vepron në Sanxhak. Rasti i epitafeve është vetëm një nga qindra shembuj të diskriminimit që pengon zhvillimin e jetës normale në këtë krahinë të banuar me shqiptarë autoktonë. Ismet Azizi Kryetar i Shoqatës “Kosova për Sanxhakun”

“Kosova për Sanxhakun”: Rasti i epitafit në gjuhën shqipe në fshatin Ugëll të Peshterit në Sanxhak

Shoqata “Kosova për Sanxhakun” e njofton opinionin publik dhe institucionet relevante për një rast të …