Radio Kosova e Lirë Radio-Kosova e Lirë, Radio e luftës çlirimtare, paqes dhe bashkimit kombëtar, Zëri i lirisë, besnikja e pavarësisë dhe e bashkimit të shqiptarëve.
Tema të tjera...
Gjyshi është më i fortë,
O Dion bashkë me ty!
Mëmëdheut i del zot
Me penë e me allti!
Bishën e çartur e mban
Përherë në shënjestër!
Ngatërresat në Ballkan
Mbetën nga Koha e egër!
Plagët u hapën shpejt
Dhe s’ u mbyllën kurrë!
Ti bëhu trim me fletë,
Më burrë se çdo burrë!
Mos le shtet pa shkelur
Në rruzullin tokësor!
Kur të kthehesh i etur
Të pres me gotë në dorë!
Këtë vend e zë dielli,
Me mall këndojnë zogjtë!
Yjet e artë na i fali qielli,
Gjithë natën në kopsht!
TOKË E BUKËS SË BARDHË
I falem tokës së bukës,
Sikur bujku më i mirë!
Në male Liqejt e Lurës,
Dimri, a i ka ngrirë!?
Atje bie shumë borë,
Ka stuhi shumë të forta!
Pushkën e gjatë në dorë
Herët del nga porta!
Vëzhgon në largësi,
Dorën e bën strehë!
U plake lart në malësi,
Çdo gjurmë e njeh!
Kurrë nuk e humbe
Rrugën nëpër mjegull!
Në çdo kohë u lute
Ky vend të ketë rregull!
Fjalën e japin besnikët,
Kudo, në çdo stinë viti!
Në kulla lindën kreshnikët,
gjithmonë ylli u ndriti!
KONGRESI I MANASTIRIT
Dielli në qiellin e kaltër,
Dritën e madhe ia fal tokës!
Ti herët zgjohesh në vatër
Dhe gishtin ia vë kokës!
Stuhia kaloi mbi kokat tona
Disi shpëtuam nga vdekja!
Përtej maleve u përhap jehona,
Në odë u mësua e vërteta!
Dritën e gjetëm në shkronja
Që nga Kongresi i Manastirit!
Më lart fluturon shqiponja,
Ajo s’ i përfilli vijat e kufirit!
Por si ta bindim botën e re
E vjetra na ka dënuar fort!
Ne kurrë s’ u lidhëm me fe,
Turqit na e imponuan kot!
Nga pika e njelmët e djersës
Çahet dhe shkëmbi i fortë!
Çdo gjë e dhe prej vetes
Që të jesh njeri i lirë sot!
BIR BESNIK I SHQIPËRISË
Metush Krasniqit
Në Ulpianë të shoh,
Vepra jote të lartëson!
Sot, në çdo kohë,
Populli yt të nderon!
Në kohën e kryedjallit
Nuk t’ u tremb qerpiku!
Luftëtarët lart malit,
Strehë gjetën te miku!…
Popullit ia qave hallet,
Saherë që derdhej gjak!
Ti nuk shkove maleve
Nga konaku në konak!
Të burgosën disa herë,
Nga shtëpia nuk ke ikur!
Të torturoi një i mjerë,
Katili i gjakut të prishur!
Përmendorja, pas aq vitesh,
Në qiellin e hapur të lirisë!
Edhe më lart po ngrihesh,
O Bir besnik i Shqipërisë!
UDHË E ZBAZËT
1.
Udhë e ngushtë e fshatarëve
Më duket më e gjatë!
Bujqit mungojnë arave
Me kosë e me shat!
As grigjat e kafshëve
S’ i takon udhës më!
As tufat e vashave
Që ikin pa nxjerrë zë!
2.
U rrit shumë çdo qytet,
Fshati me serb- komunë*!
Kjo gënjeshtër e vërtetë
U përhap në botë shumë!
Në shpirt thellohet gropa,
Kjo zbrazëti fort më vret!
Me ne e padrejtë Evropa,
Shumë Pengesa na qet!
- Fshatrat e banuar me serbë i shpallën komuna në Kosovë, në realitet ato s’ janë qytete dhe po mashtrohet bota me gënjeshtrat e politikës serbe!
Nga vëllimi me poezi Gjyshi me Dionin, e botoi Lena, Prishtinë, 2021 f. -109
