Sot është përkujtuar veterani i UÇK-së, Zenel Goxhuli në një vjetorin e ndarjës se tij nga jeta

Besim Asllani: Sot është përkujtuar veterani i UÇK-së, Zenel Goxhuli në një vjetorin e ndarjës se tij nga jeta

Sot, me rastin e një vjetorit të ndarjes (fizikisht) nga ne, të komandantit të Togut tonë – Zenel Goxhuli, në shenjë mirënjohje për veprimtarinë e tij, mbajtëm një tubim me ç’rast zbuluam edhe pllakën përkujtimore për komandantin. Komandant Zenel Goxhuli ishte personalitet i veçant, marrë parasyshë veprimtarinë e tij para, gjatë dhe pas luftës, andaj në një fjalë rasti që mbajta në emër të bashkëluftëtarëve evokova disa nga kujtimet e përbashkëta për periudhën më të vështirë që kaluam bashkë. Komandant Togu – Zenel Goxhuli, do të mbahet në mendje gjithmonë nga ushtarët dhe të gjithë që e njohen, për trimërinë, vendosmërinë si dhe modestinë e tij prej komandanti, duke qenë se edhe pas luftës ai nuk lakmoi postet e rëndësishme, por vazhdoi me jetën e profesionin e tij sikur edhe para lufte, ndërsa gjithmonë i gatshëm, punëtor e organizator në të mirë të qytetarëve. Lavdi e përjetshme komandant Zenel Goxhuli! ka shkruar Besim Asllani.

Kontrolloni gjithashtu

Shoqata “Kosova për Sanxhakun” e njofton opinionin publik dhe institucionet relevante për një rast të ndjeshëm kulturor dhe kombëtar që ilustron gjendjen e shqiptarëve autoktonë në Sanxhakun e Pazarit të Ri. Rrafshnalta e Peshterit, një trevë e rëndësishme në Sanxhak, me mbi 95 për qind të popullsisë myslimane me prejardhje shqiptare, u okupua nga Serbia dhe Mali i Zi në vitin 1912. Në më shumë se 200 vendbanime të kësaj zone, edhe sot në disa fshatra dëgjohet gjuha shqipe, e cila ka mbijetuar, pavarësisht mohimit të identitetit kombëtar dhe të drejtës për vetëdeklarim. Një rast i tillë është ky i fshatit Ugëll (Ugao), në kufi me Malin e Zi, ku banorët na kanë dërguar fotografi të të dy epitafeve të shkruara në gjuhën shqipe për Fatë Aliçkaj (1910–1966), e lindur në Jezgroviq të komunës së Tutinit dhe e vendosur në Ugëll. Epitafet janë përgatitur për të shënuar varrin e saj në varrezat e fshatit Ugëll, por për arsye ende të paqarta nuk janë vendosur kurrë. Dyshohet se për shkak të tekstit të epitafit në gjuhën shqipe, familjarët nuk kanë pasur guximin t’i vendosin ato. Kjo po ndodh pavarësisht faktit se në kohën e vdekjes së saj, gjuha shqipe flitej nga të gjithë banorët e zonës. Në emër të Kryesisë së Shoqatës “Kosova për Sanxhakun”, i drejtohemi Ministrisë për Evropë e Punë të Jashtme të Republikës së Shqipërisë, respektivisht Ambasadës së Republikës së Shqiptare në Beograd, që ta vizitojnë këtë fshat dhe të njihen nga afër me gjendjen e të drejtave të shqiptarëve në Sanxhak. Shoqata jonë ka nënshkruar Memorandum Bashkëpunimi me Këshillin Kombëtar Boshnjak (BNV), përmes së cilës ka status participues e konsultativ në këtë institucion dhe vepron në Sanxhak. Rasti i epitafeve është vetëm një nga qindra shembuj të diskriminimit që pengon zhvillimin e jetës normale në këtë krahinë të banuar me shqiptarë autoktonë. Ismet Azizi Kryetar i Shoqatës “Kosova për Sanxhakun”

“Kosova për Sanxhakun”: Rasti i epitafit në gjuhën shqipe në fshatin Ugëll të Peshterit në Sanxhak

Shoqata “Kosova për Sanxhakun” e njofton opinionin publik dhe institucionet relevante për një rast të …