Me rastin e 24-vjetorit të Marrëveshje Paqësore të Ohrit, me të cilin filluam të ndërtojmë së bashku një Maqedoni unitare dhe të barabartë, vendosa t’i drejtohem popullit maqedonas.
Në vitet e gjimnazit, kërkojw të drejta për popullin tim dhe u persekutova, duke u detyruar të largohem nga vendlindja dhe për mbi 20 vjet të veproj jashtë vendit.
Mua dhe bashkatdhetarëve të mi na cënoheshte gjuha shqipe, flamuri kombëtar, e drejta për barazi, e drejta për të ekzistuar nga doktrina “Maqedonia e maqedonasve”.
As atëherë e as sot nuk kam asnjë shtet rezervë. Nuk kam atdhe tjetër. Stërgjyshi dhe gjyshi im, babai dhe nëna ime prehen në Zajaz të Kërçovës.
Përkundër të gjitha sulmeve, gjithë propagandës në 24 vitet e fundit me të cilat jeni përballur, dua të bëj një deklaratë pa ekuivoke dhe të qartë se unë dhe shqiptarët, dje, sot dhe nesër, angazhohemi për një Maqedoni unitare, të përbashkët dhe të barabartë, as timen përsëri, as tuajën përsëri, por gjithmonë Maqedoninë tonë.
Pavarësisht se këtë e dinë Cërvenkovski dhe Gruevski, Zaev dhe Mickovski, e dinin edhe paraardhësit e tyre, në vitet tona të rinisë, të gjithë ne që guxuam të flisnim dhe punonim për barazi, u persekutuam për separatizëm, nacionalizëm, shovinizëm dhe sot e njëjta qasje përsëritet në mënyrë të sofistikuar me persekutim dhe shpifje për krime të supozuara nga të njëjtit që qytetarët i shohin si qytetarë të rendit të parë, të dytë, të tretë dhe besojnë se shteti u përket vetëm atyre.
Frika e rreme u mboll qëllimisht dhe rrejshëm dhe vazhdon t’u imponohet qytetarëve maqedonas për armiq inekzistent tek shqiptarët nga elitat politike me qëllim për të qeverisur duke abuzuar me frikën e imponuar dhe jo duke avokuar për një të ardhme të përbashkët.
Me Marrëveshjen Kornizë të Ohrit, ne shtrënguam duart, i dhamë fjalën dhe Besën njëri-tjetrit, se do të ndërtojmë një atdhe të përbashkët, të barabartë dhe euroatlantik.
Nuk ka qenë dhe nuk është e lehtë, ka pasur rezistencë, refuzim, më së tepërmi nga një botëkuptim i imponuar gabimisht se dikush fiton, e dikush tjetër humb. Ky imponim bëhet nga disa elita politike që mendojnë për zgjedhjet e ardhshme, jo për gjeneratat e ardhshme.
Unë i përkas atyre që punojnë për brezat e ardhshëm.
Kryeministra dhe akademikë më ofruan ndarjen e Maqedonisë, nuk pranova.
Kanë shpifur vazhdumisht ndaj meje, se jam gjoja bashkëpunëtor i shërbimeve serbe me dosje të falsifikuara, deri në akuza për korrupsion, por qytetarët gjithmonë kanë vendosur të na përkrahin.
Unë dhe kolegët e mi gjatë 24 viteve të fundit kemi punuar për të zbatuar Marrëveshjen e Ohrit, për të integruar vendin në NATO dhe BE, për të ndërtuar autostrada, universitete, spitale, kopshte, shkolla, institucione, për të marrë përgjegjësinë për shtetin e përbashkët dhe për të treguar se përfitimet më të mëdha nga barazia janë për qytetarët dhe vendin.
Është dëshmuar se kur shteti është besnik ndaj qytetarëve të tij, edhe qytetarët janë besnikë ndaj shtetit të tyre.
Jam i vetëdijshëm që këto politika nuk janë populiste, por janë shtetformuese. Këto angazhime mund të mos sjellin një fitore të garantuar në zgjedhje, por sigurojnë një të ardhme për të gjithë.
Të rrallë janë liderët në shoqërinë tonë që i rezistojnë tundimit për të kapur valën e nacionalizmit dhe populizmit për një fitore afatshkurtër të Pirros me pasoja të mëdha negative për shtetin dhe shoqërinë.
Fatkeqësisht, ne jemi dëshmitarë se mund të shkojmë mbrapa. Jemi dëshmitarë se është e mundur të harrojmë të kaluarën dhe të përsërisim gabimet në të tashmen që do të na kushtojnë në të ardhmen, të gjitha për shkak të motiveve sipërfaqësore.
Në këtë 24-vjetor, përballë fushatave të përsëritura shpifëse dhe prezentimit qëllimisht negativ dhe tendencioz para popullit maqedonas, vendosa t’i drejtohem drejtpërdrejt, sinqerisht dhe t’i shtrij dorën popullit maqedonas, për bashkim, në mbrojtje të gjuhës maqedonase dhe shqipe, në mbrojtje të identitetit, të veçorive tona, të njëri-tjetrit, së bashku për Maqedoninë evropiane.
Shqiptari asnjëherë nuk e ka kontestuar gjuhën dhe identitetin maqedonas, historinë dhe kulturën, fenë dhe shtetin e Republikës së Maqedonisë së Veriut.
Kërkoj dhe pres që populli maqedonas të respektojë veçoritë e popullit tim dhe përfundimisht dhe pa paragjykime të kuptojë se nga barazia nuk humbet asgjë, përkundrazi fiton shumë.
Ata thoshin se Marrëveshja e Ohrit do ta shkatërrojë Maqedoninë, se të drejtat e shqiptarëve do të federalizojnë vendin, se maqedonasit që nuk flasin shqip do të ndëshkohen, se dygjuhësia është fundi i vendit, se me një kryeministër apo kryetar shqiptar, Maqedonia do të zhduket, se korridori 8 po ndërton një Shqipëri të madhe, se maqedonasit janë pakicë në qeveri.
Sot, 24 vjet pas Marrëveshjes së Ohrit, është e qartë se e gjithë propaganda e mësipërme është mposhtur, Maqedonia ekziston, është anëtare e NATO-s dhe është e destinuar për një të ardhme evropiane për të cilën duhet të vazhdojmë të punojmë së bashku.
Prandaj, të nderuar bashkëqytetarë, vetëm së bashku, me respekt të ndërsjellë, pa paragjykime dhe me përkushtim të sinqertë ndaj njëri-tjetrit, mund të ndërtojmë një shoqëri të drejtë dhe të barabartë, që do të mbrojë vlerat evropiane në një vend dhe rajon të integruar evropian.