Në një vjetorin e ndarjes nga jeta të veprimtarit atdhetar Nazmi Llapashtica-Lalia janë bërë homazhe

Në një vjetorin e ndarjes nga jeta të veprimtarit atdhetar, të burgosurit politik dhe luftëtarit të lirisë, Nazmi Llapashtica-Lalia janë bërë homazhe pranë varrit të tij në Dyz të Besianes..

Shoqëria Lëvizja dhe Shoqata e të Burgosurve Politikë përveç që kanë bërë homazhe pranë varrit të Nazmi Llapashticës, kanë organizuar dhe një tubim përkujtimor me bashkëveprimtarë.

Në emër të Shoqërisë Lëvizja dhe Shoqata e të Burgosurve Politikë, Gani Krasniqi, u shpreh se ndjehen krenarë për jetën dhe veprën e Nazmi Llapashticës.

“Kemi ardhur në 1 vjetorin për të përkujtuar dhe për t’u nderuar ne me veprimtarinë e tij që e kishte tërë jetën përkushtim, angazhim për lirinë e kësaj pjese të atdheut të pushtuar për ta bëre vërtetë të lirë. Bacës lavdi për jetë, familjarët të jenë krenarë, gjithsesi edhe ne shokët, bashkëveprimtarët e tij e ndiejmë për nderë dhe mburrje që ishim të radhitur krahë për krahë me veprimtarinë e tij dhe do të jemi përjetë”, tha ai.

Familjes së Nazmi Llapashticës, i është dhuruar një pikturë nga Emrush Xhemajli, i cili tha se Nazmi Llapashtica ka qenë gjithmonë figurë frymëzuese për të.

“Ky si figurë për mua ka qenë gjithmonë ka qenë figurë frymëzimi Nazmiu, sepse kam qenë shumë i bindur dhe jam sot që kjo kategori e njerëzve ka qenë bartësja e barrës kryesore, më të rëndë, më të dhimbshme të gjithë veprimtarisë tonë që e kemi bërë”, tha ai.

Vëllai i Nazmi Llapashticës, Isuf Llapashtica u shpreh se ndjehet krenarë me jetën dhe veprën e vëllait të tij.

“Jemi të pikëlluar, e përkujtojmë sikur sot me ndërrua jetë e jo që 1 vit. Nuk do ta harrojmë kurrë Nazin, lavdi qoftë për të”, tha ai.

Kontrolloni gjithashtu

Shoqata “Kosova për Sanxhakun” e njofton opinionin publik dhe institucionet relevante për një rast të ndjeshëm kulturor dhe kombëtar që ilustron gjendjen e shqiptarëve autoktonë në Sanxhakun e Pazarit të Ri. Rrafshnalta e Peshterit, një trevë e rëndësishme në Sanxhak, me mbi 95 për qind të popullsisë myslimane me prejardhje shqiptare, u okupua nga Serbia dhe Mali i Zi në vitin 1912. Në më shumë se 200 vendbanime të kësaj zone, edhe sot në disa fshatra dëgjohet gjuha shqipe, e cila ka mbijetuar, pavarësisht mohimit të identitetit kombëtar dhe të drejtës për vetëdeklarim. Një rast i tillë është ky i fshatit Ugëll (Ugao), në kufi me Malin e Zi, ku banorët na kanë dërguar fotografi të të dy epitafeve të shkruara në gjuhën shqipe për Fatë Aliçkaj (1910–1966), e lindur në Jezgroviq të komunës së Tutinit dhe e vendosur në Ugëll. Epitafet janë përgatitur për të shënuar varrin e saj në varrezat e fshatit Ugëll, por për arsye ende të paqarta nuk janë vendosur kurrë. Dyshohet se për shkak të tekstit të epitafit në gjuhën shqipe, familjarët nuk kanë pasur guximin t’i vendosin ato. Kjo po ndodh pavarësisht faktit se në kohën e vdekjes së saj, gjuha shqipe flitej nga të gjithë banorët e zonës. Në emër të Kryesisë së Shoqatës “Kosova për Sanxhakun”, i drejtohemi Ministrisë për Evropë e Punë të Jashtme të Republikës së Shqipërisë, respektivisht Ambasadës së Republikës së Shqiptare në Beograd, që ta vizitojnë këtë fshat dhe të njihen nga afër me gjendjen e të drejtave të shqiptarëve në Sanxhak. Shoqata jonë ka nënshkruar Memorandum Bashkëpunimi me Këshillin Kombëtar Boshnjak (BNV), përmes së cilës ka status participues e konsultativ në këtë institucion dhe vepron në Sanxhak. Rasti i epitafeve është vetëm një nga qindra shembuj të diskriminimit që pengon zhvillimin e jetës normale në këtë krahinë të banuar me shqiptarë autoktonë. Ismet Azizi Kryetar i Shoqatës “Kosova për Sanxhakun”

“Kosova për Sanxhakun”: Rasti i epitafit në gjuhën shqipe në fshatin Ugëll të Peshterit në Sanxhak

Shoqata “Kosova për Sanxhakun” e njofton opinionin publik dhe institucionet relevante për një rast të …