Ndarja e 2 milionë eurove nga Qeveria në detyrë për mbështetjen e punësimit të komuniteteve jo shumicë është një hap pozitiv në letër, por ngre disa pyetje serioze për transparencën, përzgjedhjen e përfituesve dhe efektivitetin e masave të mëhershme. Deri më tani, mungojnë të dhëna konkrete mbi rezultatet e subvencioneve të dhëna për katër komunat veriore – sa vende pune janë krijuar realisht, cilat biznese kanë përfituar dhe në çfarë sektori? Po ashtu, vendimi për ndarje buxhetore vjen në një moment kur qeveria është në detyrë dhe vendi është pa Kuvend funksional, çka e bën këtë veprim të diskutueshëm në aspektin e legjitimitetit politik. Këto vendime, me ndikim të drejtpërdrejtë financiar dhe social, do të duhej të ndërmerren nga një qeveri me mandat të plotë dhe me mbikëqyrje parlamentare, për të garantuar llogaridhënie dhe barazi në shpërndarjen e fondeve publike. Nëse synohet vërtet zhvillim dhe integrim, atëherë duhet edhe transparencë e plotë, monitorim publik dhe raportim periodik për çdo cent të shpenzuar – përndryshe, edhe kjo shumë rrezikon të bëhet pjesë e ciklit të ndarjeve buxhetore pa rezultate të matshme.
