Ali Asllani: Koha dridhet e përdridhet, do vij’ dita që do zgjidhet

Që nga Korça gjer te Shkodra mbretëron një errësirë,
nëpër fusha, nëpër kodra, vërshëllen një egërsirë!
Pra, o burra, hani, pini, hani, pini or’ e ças,
Për çakallin, nat’ e errët, është ras’ e deli ras’!

Hani, pini dhe rrëmbeni, mbushni xhepe, mbushni arka,
të pabrek’ ju gjeti dreka, milionier’ ju gjeti darka!
Hani, pini e rrëmbeni, mbushni arka, mbushni xhepe,
gjersa populli bujar t’ju përgjigjet: peqe, lepe!

Ai rron për zotrinë tuaj, pun’ e tija, djers’ e ballit,
ësht’ kafshit për gojën tuaj. Rroftë goja e çakallit!
Shyqyr zotit, s’ka më mirë, lumturi dhe bukuri,
dhe kur vjen e ju qan hallin, varni buz’ edhe turi!

Hani, pini dhe rrëmbeni, është koha e çakenjvet;
hani, pini e rrëmbeni, ësht’ bot e maskarenjve;
Hani, pini, vidhni, mblidhni gjith’ aksione, monopole,
ekselenca dhe shkëlqesa, tuti quanti come vuole!

Nënshkrim i zotris suaj nëpër banka vlen milion,
ju shkëlqen në kraharuar dekorata “Grand Cordon”!
Dhe kërkoni me ballhapur (!) komb i varfër t’ju thërres’
gjith me emrin tingëllonjës: Ekselenca e Shkëlqes’
dhe të quheni përhera luftëtar’ e patriot’,
në ka zot dhe do duroj’, posht ky zot, ky palo zot!

Grand Kordon i zotris’sate, që në gji të kan’ vendosur,
ësht’ pështyma e gjakosur e atdheut të veremosur;
dhe kolltuku ku ke hipur, duke hequr nderin zvarr’,
ësht’ trikëmbshi që përdita varet kombi në litar!
Dhe zotrote kullurdise, diç, u bëre e pandeh,
kundër burrit të vërtetë zë e vjell e zë e leh!

E na tunde, na lëkunde, nëpër salla shkon e shkunde,
mbasi dora e armikut ty me shok’ të heq për hunde.
Rroftë miku yt i huaj, që për dita los e qesh,
të gradoi katër shkallë, pse i the dy fjal’ në vesh!

Koha dridhet e përdridhet, do vij’ dita që do zgjidhet
dhe nga trasta pem’ e kalbur doemos jasht’ do hidhet!
Koha dridhet e përdridhet, prej gradimit katër shkallë
nuk do mbetet gjë në dorë veç se vul’ e zezë në ballë!

Mirpo ju që s’keni pasur as nevoj’ as gjë të keqe,
më përpara nga të gjithë, ju i thatë armikut: “Peqe!”
Që të zinit një kolltuk, aq u ulët u përkulët,
sa në pragun e armikut vajtët si kopil u ngulët!
As ju hahet, as ju pihet, vetëm titulli ju kihet…
Teksa fshat’ i varfër digjet… kryekurva nis e krihet!

Sidomos ju dredharakë, ju me zemra aq të nxira,
ju dinakë, ju shushunja, ju gjahtar’ në errësira!
Ç’na pa syri, ç’na pa syri!… Hunda juaj ku nuk hyri:
te i miri, te i ligu, te spiuni më i ndyri!

Dallavera nëpër zyra, dallavera në pazar,
dallavera me të huaj, dallavera me shqiptar’
Vetëm, vetëm dallavera, dhe në dëm të këtij vendi
që ju rriti, që ju ngriti, që ju ngopi, që ju dendi!

Nëse kombi vete mbarë, nesër ju veproni ndryshe,
dylli bëhet si të duash, kukuvajk’ dhe dallëndyshe…
kukuvajka gjith, me lajka, nesër silleni bujar,
nënë dorë e nënë maska, shkoni jepni një kapar!

Dhe kujtoni tash e tutje me të tilla dallavera
kukuvajka do përtypi zog e zoga si përhera…
Ja, ja grushti do të bjeri përmbi krye të zuzarve,
koha është e maskarenjve, po Atdheu i shqipëtarve!

Edhe ju të robëruar, rob në dor’ të metelikut,
fshini sofrat e kujtdoj’, puthni këmbën e armikut!
Që ta kesh armikun mik e pandehni mençuri,
mjafton bërja pasanik, pasanik dhe “bej” i ri,
dhe u bëtë pasanik, me pallate, me vetura,
kurse burrat më fisnikë, japin shpirtin në tortura!

Vendi qenka sofr’ e qorrit, vlen për goj’ e për lëfytë,
bëni sikur veni vetull’, shoku-shokut kreni sytë…
Dhe për një kërkoni pesë, po më mir’ njëzet e pesë.
Le të rrojë batakçiu dhe i miri le të vdesë!

Po një dit’ që nis e vrëret do mbaroj’ me bubullimë,
ky i sotmi zër’ i errët, bëhet vetëtimë
dhe i bije rrufeja pasuris’ dhe, kësi lloj,
nuk ju mbetet gjë në dorë, vetëm një kafshit’ për goj’!

A e dini që fitimi brenda katër vjet mizor’
nuk ësht’ yti, nuk ësht’ imi, është i kombit arbror,
ësht’ i syrit në lot mëkuar, ësht’ i vendit djegur, pjekur,
Ju do thoni si të doni… po e drejta dërmon hekur!


 


 


 


Maskarenjtë


 


Që nga jugu në veri


mbretëron një errësirë


nëpër fusha nëpër kodra


vërshëllen një egërsirë.


 


Pra, o burra, hani, pini


hani, pini ore e çast


për çakallin nata errët


është rast e deli rast.


 


Hani, pini dhe rrëmbeni


mbushni xhep e mbushni arka


të pa brekë ju gjeti dreka


milioner ju zuri darka.


 


Hani,pini,rrëmbeni


mbushni arka, mbushni xhepe


gjersa populli bujar


tu përgjigjet peqe lepe.


 


Populli rron për zotërinë tuaj


puna e tija, djersa e ballit


është kafshit për gojën tuaj


Rroftë goja e çakallit.


 


Shyqyr Zotit,ska më mirë


lumturi dhe bukuri


dhe kur vjen ju qan hallin


varni buzë edhe turinj.


 


Hani,pini dhe rrëmbeni


është koha e çakejve


hani,pini,rrëmbeni


është bota e maskarenjve.


 


Hani,pini,vidhni


mblidhni gjithë aksione e monopole


nënshkrimi i zotërisë suaj


nëpër banka vlen milione.


 


“Gran Kordoni” i zotërisë suaj


që në gjoks ta kanë vendosur


është pështyma e gjakosur


e Atdheut të vremosur


dhe kolltuku ky ke hipur


duke hequr nderën zvarrë


është trekëmbëshi


që përdita varet kombi në litar.


 


Dhe zotrote kapardise,


diç u bëre pandeh


kundër burrit të vërtet


zë e vjell e zë e leh.


 


E na tunde, na lëkunde


nëpër salla shkon e shkunde


mbasi dora e të ligut


ty me shokë të heq për hunde.


 


Rroftë miku yt i rrallë


që përdita loz e qesh


të gradoi katër shkallë


pse i the dy fjalë në vesh.


 


Koha dridhet e përdridhet


do vij dita që do zgjidhet


dhe nga trasta pema e kalbur


doemos që jashtë do të hidhet.


 


Koha dridhet e përdridhet


prej gradimit katër shkallë


nuk do të mbetet gjë në dorë


veçse vul e zezë në ballë.


 


Mirpo ju që skeni patur


as nevojë, as gjë të keqe


më përpara nga të gjithë


ju i thatë të ligut peqe.


 


Që të zinit një kolltuk


aq u ulët u përkulët


sa në pragun e armikut


vajtët si k**** u ngulët.


 


As ju hahet, as ju pihet


vetëm titullin e doni, dihet


teksa fshati i varfër digjet


krye kurva nis e krihet.


 


Sidomos, ju dredharak


ju me zemra aq të nxira


ju dinak, ju shushunja


ju gjahtarë në errësira.


 


Çna pa syri,çna pa syri


hunda juaj ku nuk hyri


te i miri, te i ligu


te spiuni më i ndyri.


 


Dallavera nëpër zyra,


dallavera në Pazar


dallavera me të huaj,


dallavera me shqiptar.


 


Vetëm, vetëm dallavera


dhe në dëm të këtij vendi


që ju rriti, që ju ngriti


që ju ngopi, që ju dëndi.


 


Dhe kujtoni tash e tutje


me të tilla dallavera


kukuvajka do përtypë


zog e zoga si përpara.


 


Po jo, grushti do të bjerë


përmbi krye të zuzarëve


koha është e maskarenjve


por Atdheu i Shqiptarëve.

Kontrolloni gjithashtu

Albert Zholi

-Albert Z. ZHOLI: Flasin për Ditën e Verës: Luan Zhegu, Bashkim Alibali, Paro Ziflaj dhe Vitore Stefa. Leka

Flasin Luan Zhegu, Bashkim Alibali, Paro Ziflaj dhe Vitore Stefa. Leka -Dita e Verës nuk …