Arbana Delia: RRËFIM UDHËRRËFYES

Arbana Delia: Amaneti

Sonte shpirti po me klith
Ndjenjat me janë trazuar
Pena ime merr guximin
Amanetin e Ylfetes ta shkruaj
Amanet që na e la duke ikur në amshim…
Vetëm luftë deri n’çlirim
Mos harroni gjakun tim!Ideal pata bashkimin
Vello të bardhë
Ëndërroja çlirimin.
Amanet mos me vajtoni!Rrugën time ju vazhdoni…
Dëshmorët nuk vajtohen
Gjaku i tyre errësirën ndriçon
Atyre që s’durojnë robëri
Kushtrimin ua vë pas…
Në çdo fushë e çdo çast
Dhe Ylfetes ky kushtrim i vjen vërdallë
Ofshan thellë Pse jam e gjallë?
S’e duroj dot robërinë
Më ndihmoni t’i gjej shtigjet e lirisë
Unë u nisa…
Sot spo më dhimset gjaku
Do të dëshmoj trimërin e Llapit
Pranëverat shijoni ju…
Ndonëse unë kurrë nuk i pashë
Mblidhuni të gjithë bashkë!
Kultivoni filiza të reja!Dhe lajmëroni se po vjen pranvera.
Fli e qetë o motra ime
Në atë botë të amshuar
Se amanetin po ta ruajmë
Jo një motër e një vëlla
Janë qindra…
Nga Kosova,MaqedoniaShqipëria,Çamëria…
Po marrëshojnë drejt bashkimit
Nën kushtrimin e vëlla Fatmirit
Që u rrëfen për çlirim:Mos ngurro kurrë o vëlla!
Lufta për çlirim një emër ka
Emër i madh që s’e tund stuhia
Emri LIRI mbi trojet e mia.

Arbana Delia
15janar,2004(-gazeta”ÇLIRIMI” )

RRËFIM UDHËRRËFYES

Brigjeve të Llapit

të një rrap shekullor

takova një loke

pranë varrit të birit dëshmor.

 

Imazhin shpirtëror

ja lexova në rrudhat e ballit:

Dhembje krenari

Histori shqiptari,

Pranë vetës kishte

edhe një fëmijë

Imazhi i tij i qartë

Vizion për ardhmëri.

 

Ngadalë ju afrova

vogëlushin përqafova

flokun ja përkëdhela

më plot dashuri

Më butësi e pyeta

I kujt je o fëmijë?

 

Varri i babait i solli nostalgji

asnjë fjalë s’ma foli

m’shikoi më habi

Dhe gishtin e drejtoj drejt varri të babajit të tij.

 

E përlotur lokja

e fillo rrëfimin

për birin e saj

dhe nipin jetimin.

 

Këtu në këto brigje

shkau bëri kërdi

këtu biri im luftoi

pë liri.

 

Këtu dhe Zahiri

këndoj këngë e Çerçizit

Hakifi sinjal i dha Ilirit

Iliri-Fatmirit

dhe grushte-bashkuar

ëmbël ja thanë këngës

çetat i bashkuan

më refrenin e Gramenos

    VDEKJE A LIRI

s’ka më ëmbël në këtë jetë

se kur vdes shqiptari për SHQIPËRI.

 

Këtu dhe unë sot

nipit i dhashë bekimin

paq biro fatin e djemve

të çlirimit!

 

E ti moj bijë e Dukagjinit

ma fshi lotin e pikëllimit

Jo,jo lokja nuk derdh lot

se dëshmorët janë fanarë per jetë e për mot…

 

E kuptove tash moj bijë

i kujt ishte ky fëmijë?

Bir dëshmori e zemër trim

por epitetin ca të mjerë

mi vun JETIM.

 

Bija ime, moj bijë e Shqipnisë

po të lutëm më përgjërim

të më falesh për lotin tim

…ah, si ta them ty moj bij

plagën që po ma sfilit shpirtin tim

për fëmijët e dëshmorëve që epitetin

ca të mjerë ua vuan JETIM?

 

Pusho loke të të them ca fjalë:

Të çmueshëm janë xhevahiret

i kthjellët është kristali

Por zemër më të dëlirë

kush mund të këtë

veç djalit të një ushtari

këtij djali  dhe shumë të tjerëve

në ballë u buzëqesh krenaria

e skëterrave në shpirt i fle robëria.

Kontrolloni gjithashtu

Tefta Çami: Vizita në Theth të Dukagjinit, më ka lënë shumë mbresa

Tefta Cami: Vizita në Theth të Dukagjinit, më ka lënë shumë mbresa

Me 26-27 tetor të këtij viti shkova e vizitova me vajzën time, Alma dhe me …