( Me rastin e epopesë se UÇK-se)
Ata nuk do të plaken, siç plakemi ne që kemi mbetur
Mosha nuk do t’i lodhë, as vitet nuk do t’i dënojnë.
As ne perëndim të diellit ase në mëngjes
Ata jetojnë
Nën qiellin e diellin e Janarit dhe marsit
Pashë që kaluan një mijë ushtare.
Ata kënduan një këngë me zemër dhe ndiheshin të lirë
Derisa ata u ngjitën në heronj
Ata nuk qeshin më si shokët e tyre që qeshin
Ata nuk ulen pran nesh në tavoline
Ata kane mbaruar punën e tyre
Ata flenë në gjakun e tyre
Nëse do më nderosh, mendo pluhurin e Kosovës
Është një skaj toke në botë
Quhet dashuri quhet Kosovë
Kjo tokë me pluhur të pasur
Ne i dhamë formë
Në lulen e rinise , brodhëm nëpër fusha
Qe shqiptari te thith ajër Kosove
E gjaku ynë të bëhet themel
Ata nuk u turpëruan
As nga valët e veriut
As nga mortajat e lindjes
Nuk e turpëruan sojin e tyre
Asnjë ere ata nuk I turpëroj
Ata janë ylli polar
Përkulem para jush o Heronj
Fadil Begu 03.Mars 2025