Mehmet Bislimi

Mehmet Bislimi: Flakët e lirisë

Flakët e lirisë

(lexo me zë!)

1.

sonte

në Prekaz

flakët e lirisë

Komandantin përkujtojnë

me shkëlqimin e flakës

lirisë njerëzishëm ia hapem derën

më në fund erdhën lulet edhe nder ne

se bashku me pranverën

sakrificë e paparë

e padëgjuar nder shekuj

shqiptarët qëndruan të pathyer

kurrë nuk e mohuan rrënjën e vet

o botë e madhe a dëgjon

këngët tona të fuqishme

që luftëtarët e lirisë i kënduan

një shekull këngë

një shekull rrugëtim

një shekull qëndresë

deri me sot

sot në agim

gjithë kjo rrugë e këngës sonë

për t’u kënduar sonte

tek Jasharët

me zemrën tonë

tek të pavdekshmit

tek të gjallët

tek kulla të gjithë

së bashku

me Jasharët

2.

Adem

sonte pa ty

këngët e lirisë nuk do të kishin kuptim

pa ty

pranvera nuk do t’i sillte lulet e lirisë

pa ty

marsi do të ishte muaj i rëndomtë

pa ty

nuk do të kishin harmoni notat e melodisë 

Adem

ylli i hyjnisë

Adem

frymëzim i djalërisë

Adem

palca e shqiptarisë

Adem

sonte do thërrasim deri në kupë të qiellit

në Prekaz

aty ku ka lindur s’pari

rrezja e diellit

3.

Adem

po

me ty erdhi pranvera

me ty

krenarinë kombëtare madhështojmë

me ty

të kaluarën e lavdishme nderojmë

në flakën e zjarrit që sonte për ty ndizet

u dogj robëria e gjatë

në Prekaz

në arenën legjendare

ku kanë rënë si me le burrat dhe gratë

atje ku themeli i lirisë është i lashtë

atje ku loza jote sonte shkëlqen flakë

atje ku lirisë i këndohet gjatë

atje ku burrat e dheut flasin pak

atje ku krisma e mitralozit të lirisë

ndihet larg

atje ku flakë do të ndezim prapë

e prapë do ringjallesh ti

për Plavë Ulqin e Guci

Preshevë Medvegjë e Çamëri

për Bujanoc Tetovë e Strugë

për Kerçov Gostivar e shqiptari 

atje në Prekaz

ku po linden përditë

Adema të ri

atje ku ngrihemi dhe biem me emrin Shqipëri

atje ku ëndrrat i shohim shqip

atje ku ti ke vënë s’pari këmbën mbi dhe

atje ku kemi shumë shokë e miq

atje ku trimërisht këngën e the

për liri

për atdhe

për besë e dhe

Adem

flakë e rrufe

4.

sonte

zjarret do ndezim

sonte do qajmë e do qeshim

sonte do vallëzojmë deri në mëngjes

sonte lot do qesim

nga malli e mallëngjimi

për ju nëna

për ty nënëmadhja Zahide

nënë e të gjitha nënave

nënë e Mic Sokolave

nënë e shtojzovalleve

nëna e zanave

nëna jonë arbërore

sonte në gjunjë do biem për ty

lokemadhja Zahide

nusja e Shaban Plakut

motra e bacë Osmanit

nderi i konakut

bija e Llaushës

mbesa e Shaban Polluzhës

nëna e Ademit djalit

nënë e Hamzës

nëna e shqipeve të malit

nëna e Zarifës e Hidajetës

nëna e Igballit e Valdetës

nëna e Igballës e Feridës

nëna e Afetës e Besimit

nëna e Selvetës e Blerimit

nëna e Fatimës e Blerinës

nëna e Adilës e Fitimit

nëna e Kushtrimit

nëna jonë

nëna e madhe e shqiptarisë

nëna e lirisë

lavdia e Shqiptarisë

5.

sonte do kujtojmë

motrat

nuset

fëmijët

baballarët

bacë Shabanin

Hamzën

Ademin

do kujtojmë djalërinë kryengritëse

Prekazin legjendar

pushkët e lirisë

kushtrimin shqiptar

pushkën e parë

Komandantin tonë Legjendar

me sy shqiponje

dhe ballin zjarr 

6.

në ballë të atdheut kush po prinë

si gjithmonë luftë në Prekaz

bacë Shabani me martinë

po ia vret Serbisë ushtrinë

o ta puthsha çarkun e pushkës

mustaqen e bardhë

shallin me qeleshe

kalin me shalë

ballin e oxhakut

vatrën e konakut

buka jote shtruar mbi sofër

zjarrin ndezur në votër

mauzeri varë

dera hapur për shtegtarin e parë

hapur për luftëtarë të lirisë

ngrohtësi e mikpritje bujare

Shaban plaku

kërthiza e tokës shqiptare

njëherë ka lindur burri

dragua në këtë konak

ku flakët sonte prekin qiellin

për çdo yll bajrak

flamur përjetësie

mbi varr të bacë Shabanit

brezat shohin diellin

nën qiellin e përflakur

mbi këtë tokë të gjakut

të biem në gjunjë në shenjë nderimi

me respekt ta puthim

muranën e Shaban plakut

shqipen e bajrakut

e s’do i dalim hakut

rreke lumi i gjakut

gjak lirie

të lumtë ne që të kemi

ty o burrë Shqipnie 

7.

sonte në Prekaz

nata është ndezë flakë

troket në ndërgjegjen tonë

të kujtohemi pak

për ata që ranë

për ata që gjymtyrët e trupit

peng lirie

në gjoks të atdheut

si medaljon i falën

i lanë

dëshmi të një kohe

testament pavarësie

flamur mbi kullë të Jasharëve

pranverë mbi tokën tonë

në zemër të shqiptarëve

fole dashurie bënë

ata

kurrë nuk u penduan

kurrë nuk u ankuan

asgjë nuk kërkuan

kurrë nuk u hamenden

kurrë nuk u lëkundën

kurrë nuk u mashtruan

respekt nga gjithë ne

respekt për këtë dhe

respekt për jetë

për gjymtyrët e këputur të luftëtarëve

që i dhanë

për liri të atdheut  

 

 

Nga marsi në mars, 2021
Mehmet Bislimi
(Pjesë nga poema: “Flakët e lirisë”).

Kontrolloni gjithashtu

Enver Hoxha

ISA FERIZAJ: RRON E DREJTA, E VËRTETA

ENVERIZMI ATDHETAR! Erdhi serish prilli, në vendin tim; Gjetur, i ka shqipet, në fluturim. Gjet …