Brickos

Blerim Muriqi

Blerim Muriqi: Liria, këto shkronjat e arta gjakuan brezat, u bënë stinët tona të jetës për ta mbushur motmotin e saj

(Fjala e Blerim Muriqit, mbajtur me rastin e varrimit të Qerim Kelmendit, më 29. 2. 2020)

Qerim… dhe ja vie një ditë, kur jeta na shfaqet tabloid mbushur me pejsazhet e saj të vyera, sado të ketë qenë e kaluara një kalvar përpjekjesh e vuajtjesh, dhimbjesh e gëzimesh, fitoresh e humbjesh, rënjesh e ngritjesh!

Liria, këto shkronjat e arta gjakuan brezat, u bënë stinët tona të jetës për ta mbushur motmotin e lirisë, prej ku dora dorës këto troje shqiptare nga brigjet e jonit dhe adriatikut, një ditë t’i themi botës; edhe ne u bëmë!

Shokët Qerim ma kërkuan që sot të flisja këtu sikur ka folur heshtja këtu e dyzet vjet. Po a flitka heshtja more burrë?

Do të doja, ajo të mos fliste as sot, që ti të ishe këtu mes nesh për t’ju folur të rënëve në përjetësinë e tyre, netëve të gjata për të biseduar e ditëve me mallë për lulet, sikur e kishe zakon, por jo, ti sot je njëri nga ta, ti je rënja e re,

Gllogjani sot e ka thirrur diellin për ty. Ai sot po rri gojëhapur mbi qiell, pret ta thyejm pas perden jetësore të trekëndëshit Qerim, Demë, Shpirtmadh.

Atë pikëndarje që ti e thure që në torturën e parë ndaj teje në vitin e largët të prillit 1981 kur ishe vetëm 14 vjeq… Heshtjen.

Atë botë, në pranverën e përflakur të ’81-tës, ti kishe në gjirin e vrullit tënd djaloshar rrëfimin për vëllaun e munguar Ibrahimin, për atdheun e pushtuar të vëllait të munguar.

Dalëngadalë… jetës iu ngjite duke e mësuar se vetëm përbuzja deri në mohim fizik të vetes e bënte njeriun tonë të denjë për shtigjet që po hapeshin, Luftën çlirimtare.

Dekada e pranverës 81 të dha moshën, staturën, kalitjen, ne na dha shokun, atdheut i dha djalin.

Zvilllimet e vitit 1989 thyen çdo iluzion si në planin e zhvillimeve të përgjithshme poashtu dhe në atë personal, tëndin. Makabriteti i torturës që ushtruan mbi ty atë gjashtëmujor hetimesh të bënë ta doje vdekjen. Por jo, nuk ishe vetëm ti ai që donte vdekjen tënde nën torturë.

Vdekjen tënde nën torturë e poshtërim e donte edhe Zymer Zymeri nga majat e UDB-ës, prej ku plandosjen tënde me torturë fizike e kurorëzoi edhe me urinim mbi kokën tënde. Donte të bënte edhe më shumë se kaq ta kryente edhe nevojën e madhe mbi ty!

Kjo dhunë e poshtërim ndaj teje ndau prfundimisht epokat vepruese për ty, në kohën kur edhe Lëvizja Popullore e Kosovës po përmbushte hapin organizativ me kalimin në veprim goditës. Kjo bëri të lindte Çeta e Llapit dhe Aradha Çlirimtare e Pejës, ku ti dhe shumë shokë e shoqe nisën rrugëtimin luftarak.

Që në ditët e para të këtij rrugëtimi u përjetësuan Afrimi e Fahriu por edhe Aradhës së Pejës Arben Kadriu e shumë shokë që ranë njëri pas tjetrit deri në lirinë e Kosovës. Dhe luftërat në Vise.

Njohja me çetën e Llapit, grupin e Labinotit, Prekazin, Açarevën, Jabllanicën, Zahirin, Ademin, Mujën, e Haradinajt plotësuan mozaikun e njohjeve të mëdha që familja Kelmendi kishte gjithandej trojeve e kudo ku veprohej për çlirimin e trojeve dhe Bashkimin e Shqipërisë.

Kur lufta çlirimtare zuri vend në besimin dhe veprimin e të shumtëve në troje dhe gjithçkafes i dhanë epilog Jasharajt, në rrënjët e atij Kushtrimi sikur zakon e ka Drenica e aq luftërave, 24 Marsi i 1998-tes me Glloxhanin bashkoi hapin në siparin e lutës frontale, prej ku kombi ynë filloi të mësoi për fitoret e tija ushtarake të përmasës: Qëndres e fitore, Zonë e territore.

Dhe ja Gazi në shpirtin tënd dha shenjën e Erës, Ajo po fryente për lirinë.

– Arjeta, ja pse e gëzon vajza juaj emrin e shekjuve pritje ERA, Pra Era e Lirisë. E gëzofsh Emrin ku do qofsh Era e Qerimit dhe borgji ynë sot.

Në entuziazmin e para atyre zhvillimeve ta kërkuam të futeshim brenda, donim edhe ne të visheshim me fatin e luftëtarit të terenit, me petkun e përballjes, qëndresës e rënjes, me petkun e lavdisë, për t’ia shtruar edhe ne terenin sadopak çlirimit me djerësn e gjakun tonë.

Ti Dema ynë, zemrës i kishe vënë një gur, na the jo!

– Ne – the, do bëhemi buka e luftës! Këtu është suksesi dhe dështimi i saj. Kosova dhe viset kanë djem e vajza pa mbarim, sado që të ketë neojë t’i hajë lufta. Por, ata duan dinjitetin e luftëtarit dhe ai dinjitet sot është vetëm arma dhe baroti. Ne do bëhemi karvani i gomerëve që do sigurojmë e bartim bukën e luftës, Barotin!

Ky përcaktim solli shumë beteja në shumë rrafshe, nga ai organizativ, të cilin nuk e prisnim, e deri në rrugëtimin e gati përnatshëm andej e këndej kufirit. Sot nuk do t’i numërojmë as volumin e punës as vështirësitë e sukseset.

Sot Qerim ne kemi vetëm një fjalë lamtumire, një falënderim që ishe mes nesh, një dhimbje që rave kaq heret. Kishim edhe shumë për të bërë. Shqipërinë e le në rrugën e bërjes një e të zonjën. Kosova shqiptare po rrugëton andej.

Hijenat, ato mbetjet pushtuese tashmë janë në gërhamat e fundit. Ato, ta dhuruan rënjen, na nderuan duke na treguar dhimbjen e madhe që ndjenë Serbia për humbjen e Kosovës, frikën e madhe që kanë nga bashkimi i këtij kombi, madhështinë e rrugës që ndoqën e po ndjekin plejada e shokëve që po u bashkohesh sot, Jusufi e Kadriu, Rexhepi e Nuhiu, Afrimi e Fahriu, Ademat e Zahirat.

Qerim, jemi në Glloxhanin e madh, i cili e pati fatin ta ndante Historinë duke u rreshtuar brenda Zemrës së Jasharëve, me Vrullin Goditës të Zahirit, nën Grushtin e betimit të ushtrisë Shqiptare, dhe na takon të të themi; do të na mungosh shumë në rrugën tonë!

Por, atje do gjesh shpirtin tënd, dashurinë tënde të jetës, shokët veprimtarë, herojtë e atdheut dhe nuk do pranosh më të na vish, ndaj ne do të të vimë, herë këtu herë nëpër punët gjithandej viseve të pushtuara, mbi hijena e mbi armiq, ne do të të vijmë si lajm i munguar por kumbues, sepse atdheu nëpër gjenerata do risjell shpirtmëdhenj sikur ishe ti,

Lamtumirë Shpirtmadh ta paçim hua kujtimin.

Era e bashkimit do fryjë mbi këto troje dhe ne do i mposhtim armiqt bashkë me hijenat.

E di, se do thuash, ky nuk është betim gjenerate, por kurrë nuk do të mund të thuash se ky nuk është betim Kauze!

Lamtumirë ERA mbetur për Lirinë!

Kontrolloni gjithashtu

Tri vjet me arrogancë, mujshari politike, keqqeverisje, korrupsion, shpërfillje e aleatëve, thellim të ndasive e përçarjeve…

Kanë kaluar tashmë tri vjet të qeverisjes së Kosovës nga koalicioni: Vetëvendosje ne krye me …