leoni

Me 19 prill 2024, me përkujtim të thellë kujtohen dy Heronjë të lavdishëm të kombit, Muharrem dhe Nazim Asllani

Me 19 prill 2024, me përkujtim të thellë kujtohen dy Heronjë të lavdishëm të kombit, Muharrem dhe Nazim Asllani. Në këtë ditë të shenjtë, rikujtohen me nderimin më të lartë dhe respektin më të thellë Rënia e Tyre vazhdon të na udhëheqë dhe të na frymëzojë në rrugën tonë përpara. Të dy vëllezërit Asllani shndërruan dhimbjen në guxim dhe sakrificë për një Kosovë të lirë dhe të pavarur. Vëllai i tyre Ismet Asllani, që kishte rënë në altarin e lirisë më 24 mars 1999, ishte udhërrëfyesi i tyre në rrugën e sakrificës dhe guximit për të ndërtuar një Kosovë të lirë dhe të pavarur. Ai mbetet një shembull frymëzues i përkushtimit dhe vendosmërisë për të luftuar për vlerat dhe ideat që e frymëzuan për të ngritur flamurin e lirisë së Kosovës. Le të ruajmë dhe të nderojmë kujtimin e Tij si një dritë udhëheqëse për të gjithë ne, duke u inkurajuar për të vazhduar rrugën e tyre.

Lavdi dhe respekt për Dëshmorët e lavdishëm të familjës Asllani.

Kontrolloni gjithashtu

Shoqata “Kosova për Sanxhakun” e njofton opinionin publik dhe institucionet relevante për një rast të ndjeshëm kulturor dhe kombëtar që ilustron gjendjen e shqiptarëve autoktonë në Sanxhakun e Pazarit të Ri. Rrafshnalta e Peshterit, një trevë e rëndësishme në Sanxhak, me mbi 95 për qind të popullsisë myslimane me prejardhje shqiptare, u okupua nga Serbia dhe Mali i Zi në vitin 1912. Në më shumë se 200 vendbanime të kësaj zone, edhe sot në disa fshatra dëgjohet gjuha shqipe, e cila ka mbijetuar, pavarësisht mohimit të identitetit kombëtar dhe të drejtës për vetëdeklarim. Një rast i tillë është ky i fshatit Ugëll (Ugao), në kufi me Malin e Zi, ku banorët na kanë dërguar fotografi të të dy epitafeve të shkruara në gjuhën shqipe për Fatë Aliçkaj (1910–1966), e lindur në Jezgroviq të komunës së Tutinit dhe e vendosur në Ugëll. Epitafet janë përgatitur për të shënuar varrin e saj në varrezat e fshatit Ugëll, por për arsye ende të paqarta nuk janë vendosur kurrë. Dyshohet se për shkak të tekstit të epitafit në gjuhën shqipe, familjarët nuk kanë pasur guximin t’i vendosin ato. Kjo po ndodh pavarësisht faktit se në kohën e vdekjes së saj, gjuha shqipe flitej nga të gjithë banorët e zonës. Në emër të Kryesisë së Shoqatës “Kosova për Sanxhakun”, i drejtohemi Ministrisë për Evropë e Punë të Jashtme të Republikës së Shqipërisë, respektivisht Ambasadës së Republikës së Shqiptare në Beograd, që ta vizitojnë këtë fshat dhe të njihen nga afër me gjendjen e të drejtave të shqiptarëve në Sanxhak. Shoqata jonë ka nënshkruar Memorandum Bashkëpunimi me Këshillin Kombëtar Boshnjak (BNV), përmes së cilës ka status participues e konsultativ në këtë institucion dhe vepron në Sanxhak. Rasti i epitafeve është vetëm një nga qindra shembuj të diskriminimit që pengon zhvillimin e jetës normale në këtë krahinë të banuar me shqiptarë autoktonë. Ismet Azizi Kryetar i Shoqatës “Kosova për Sanxhakun”

“Kosova për Sanxhakun”: Rasti i epitafit në gjuhën shqipe në fshatin Ugëll të Peshterit në Sanxhak

Shoqata “Kosova për Sanxhakun” e njofton opinionin publik dhe institucionet relevante për një rast të …