Më 5 mars 2020 në Muzeun Kombëtar të Kosovës hapet ekspozita “Flakadanët e Lirisë” e autorit Besart Gashi

Më 5 mars 2020 në Muzeun Kombëtar të Kosovës hapet ekspozita “Flakadanët e Lirisë” e autorit Besart Gashi

Në Muzeun Kombëtar të Kosovës hapet ekspozita “Flakadanët e Lirisë” e autorit Besart Gashi. Gjatë tre ditëve të shënimit të “Epopesë së Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës”, do të ekspozohen portrete të dëshmorëve të gravura në dru nga artisti Gashi. E veçanta e kësaj ekspozite, në hapësirat e Muzeut, autori do ta punojë Portretin e komandantit legjendar të UÇK-së Adem Jashari. Kjo vepër artistike do të mbetet në fondin e Muzeut Kombëtar të Kosovës, dhuratë nga autori. Po ashtu, një shumë e konsiderueshme e fondeve të veprave artistike që do të shiten gjatë tre ditëve të ekspozitës, do të dhurohet për bamirësi. Krijimet artistike të Besart Gashit janë të veçanta, pasi autorët e punimit të portreteve dhe krijimeve tjera artistike në dru, janë shumë të rralla dhe vlerësohet si njëri nga artet më të vështira për t’u realizuar. Kompozita hapet më 5 mars 2020 dhe mbyllet më 7 mars 2020. Ekspozita hapet në bashkëpunim të Muzeut Kombëtar të Kosovës dhe autorit Besart Gashi, në nderim dhe kujtim të gjithë dëshmorëve që ranë për Lirinë e Kosovës.

Kontrolloni gjithashtu

Shoqata “Kosova për Sanxhakun” e njofton opinionin publik dhe institucionet relevante për një rast të ndjeshëm kulturor dhe kombëtar që ilustron gjendjen e shqiptarëve autoktonë në Sanxhakun e Pazarit të Ri. Rrafshnalta e Peshterit, një trevë e rëndësishme në Sanxhak, me mbi 95 për qind të popullsisë myslimane me prejardhje shqiptare, u okupua nga Serbia dhe Mali i Zi në vitin 1912. Në më shumë se 200 vendbanime të kësaj zone, edhe sot në disa fshatra dëgjohet gjuha shqipe, e cila ka mbijetuar, pavarësisht mohimit të identitetit kombëtar dhe të drejtës për vetëdeklarim. Një rast i tillë është ky i fshatit Ugëll (Ugao), në kufi me Malin e Zi, ku banorët na kanë dërguar fotografi të të dy epitafeve të shkruara në gjuhën shqipe për Fatë Aliçkaj (1910–1966), e lindur në Jezgroviq të komunës së Tutinit dhe e vendosur në Ugëll. Epitafet janë përgatitur për të shënuar varrin e saj në varrezat e fshatit Ugëll, por për arsye ende të paqarta nuk janë vendosur kurrë. Dyshohet se për shkak të tekstit të epitafit në gjuhën shqipe, familjarët nuk kanë pasur guximin t’i vendosin ato. Kjo po ndodh pavarësisht faktit se në kohën e vdekjes së saj, gjuha shqipe flitej nga të gjithë banorët e zonës. Në emër të Kryesisë së Shoqatës “Kosova për Sanxhakun”, i drejtohemi Ministrisë për Evropë e Punë të Jashtme të Republikës së Shqipërisë, respektivisht Ambasadës së Republikës së Shqiptare në Beograd, që ta vizitojnë këtë fshat dhe të njihen nga afër me gjendjen e të drejtave të shqiptarëve në Sanxhak. Shoqata jonë ka nënshkruar Memorandum Bashkëpunimi me Këshillin Kombëtar Boshnjak (BNV), përmes së cilës ka status participues e konsultativ në këtë institucion dhe vepron në Sanxhak. Rasti i epitafeve është vetëm një nga qindra shembuj të diskriminimit që pengon zhvillimin e jetës normale në këtë krahinë të banuar me shqiptarë autoktonë. Ismet Azizi Kryetar i Shoqatës “Kosova për Sanxhakun”

“Kosova për Sanxhakun”: Rasti i epitafit në gjuhën shqipe në fshatin Ugëll të Peshterit në Sanxhak

Shoqata “Kosova për Sanxhakun” e njofton opinionin publik dhe institucionet relevante për një rast të …