BE

Qëndrimi antifetar dhe antinjerëzor i një segmenti të qarqeve më me ndikim në Bashkimin Evropian

Kryeministri i Hungarisë, Viktor Orban, ka deklaruar se kritikat e Holandës ndaj vendit të tij, për një ligj të ri rreth të drejtave të komunitetit LGBT rrjedhin nga një supremaci morale e rrënjosur në të kaluarën kolonialiste. Liderët e BE-së, sidomos ata nga Holanda, vend nga ku burojnë perversitetet, javën e kaluar e sfiduan kryeministrin hungarez rreth një ligji të ri, i cili ua ndalon shkollave në Hungari që të përdorin materiale që cilësohen si promovim i homoseksualizmit dhe ndryshimit të gjinisë. Disa kryeministra të  vendeve të BE-së patën kritika të ashpra dhe të drejtpërdrejta ndaj Hungarisë për ligjin e ri rreth LGBT-së. Kryeministri i Holandës, Mark Rutte, ishte më i rrepti, duke i thënë homologut hungarez që t’i respektojë të drejtat e komunitetit LGBT ose të largohet nga Bashkimi Evropian.

Kryeministri hungarez, i cili përballet me zgjedhje vitin e ardhshëm, është bërë gjithnjë e më radikal rreth politikave sociale në atë që e cilëson si luftë për t’i ruajtur vlerat tradicionale të krishtera të Hungarisë nga liberalizmi perëndimor, shkruan Reuters. Bashkimi Evropian po i bën presion Hungarisë që ta shfuqizojë ligjin e ri. 17 nga 27 vendet anëtare të BE-së kanë nënshkruar një letër për ta riafirmuar zotimin e tyre për mbrojtjen e të drejtave të homoseksualëve.

Nga ky shembull shihet më së miri se shumica e vendeve që përfaqësohen në BE janë përcaktuar të ndërtojnë një shoqëri të “qytetëruar” që bie ndesh me traditën kombëtare e fetare të popujve dhe që është në kundërshtim të plotë me vlerat fetare, në këtë rast me vlerat e krishtera tradicionale. Ndikimin më të madh në këtë drejtim e ushtron Holanda, një vend i njohur qysh moti për promovimin e marrëzive të formave  më të ulëta dhe antiqytetëruese, sikur është lejimi dhe stimulimi në çdo rast e në çdo vend i LGBT-së. Çuditërisht këto “vlera” të reja të moralit të ri evropian, po zgjerohen me arbitrarizëm në çdo vend anëtar, ndërsa kujdesi ndaj këtyre degjenerikëve të racës njerëzore, është kërkesa ndër të parat, për vendet që duan t’ i bashkohen këtij unioni globalist i njohur në radhë të parë për marrjen në mbrojtje të marrëzisë njerëzore, trajtimin me ligje afirmative për qentë  dhe llojet e shtazëve të egra e të buta e të tjera.

Ky qëndrim anti moral, anti fetar, anti krishterë, anti islam, anti hebre, ka trimëruar këtë racë degjenerikësh kudo në vendet e Kontinentit plak dhe viteve të fundit ka prekur edhe Kosovën.

Kësaj radhe këta degjenerikë të çoroditur përdhosën edhe flamurin kombëtar, të cilin shteti ynë do të duhej ta mbronte për të treguar se është shtet. Degjenerikët e trimëruar sidomos gjatë disa  viteve të fundit nga qarqe të brendshme dhe të jashtme amorale po bëjnë përpjekje ta përdhosin jetën tradicionale kombëtare. Ditë më parë, krejt kjo  u manifestua me një skizofreni, arrogancë e banditizëm të pashoq. Dhe për të qenë e keqja edhe më e zezë, asnjë nga institucionet, madje as nga bashkësitë fetare nuk pati guxim të reagojë kundër kësaj shprehjeje bandisteske, arrogante, amorale, antishqiptare, në esencë antiqytetëruese dhe antinjerëzore.

Një gjë është shumë paradoksale, tash për tash e pakuptueshme  sa duhet me këtë, ta quajmë komunitet, i cili gjen guxim për të goditur gjërat më të shtrenjta të kombit, sikur ishte përdhosja e flamurit kombëtar, për mbrojtjen e të cilit është derdhur rrëke gjaku i atdhetarëve nëpër shekuj. Kush qëndron prapa këtij virusi që ia kalon edhe koronës? Kush e financon këtë faqe të zezë jo vetëm të kombit tonë, por edhe më gjerë, kush po bën aq shumë përpjekje për të shembur vlerat morale, në radhë të parë vlerat njerëzore.

Edhe në të kaluarën ka pasur devijantë të tillë amoralë. Në një pjesë të traditës tonë gjatë kohës së sundimeve të huaja, janë shfaqur dukuri të tilla, të ashikisë, madje duke lënë gjurmë edhe në folklorin shqiptar, por krejt kjo bëhej nga qarqet qeveritare sunduese, me qëllim për ta përçarë dhe për ta degdisur popullin, për ta përçarë e për ta sunduar më lehtë. Pikërisht kjo metodë po përdorët edhe sot nga mujsharët anti moralë të Evropës.

Historia shqiptare ka një hero të përmasave botërore, një emër të përveçëm të ruajtjes së moralit fetar dhe njerëzor

 

Historia shqiptare ka një hero të përmasave botërore, një emër të përveçëm të ruajtjes së moralit fetar dhe njerëzor. Halil Arnauti, i njohur në historinë turke e botërore, si Halil Patrona,  kryengritësi më i madh gjatë tërë kohës së Perandorisë 700-vjeçare Osmane, kishte mobilizuar jeniçerët shqiptarë e të tjerë dhe  më 28 shtator të vitit 1730 kishte  paraqitur dy kërkesa ultimative: heqjen e malikaneve, (tatimeve të përjetshme për shtresat e gjerë të popullit, pa dallime fetare) dhe rrënimin e 130 shtëpive publike, të cilat me vendim të Sulltan Ahmedit të Tretë i kishin ndërtuar arkitektët e inxhinierët  francezë në lagjet e Stambollit, ku dëfreheshin agallarët, bejlerët, ajanët dhe  shtresat e të pasurve.

Meqë Sulltani kishte shpërfillur kërkesat, formacioni i Pestë i Jeniçerëve, më i madhi numerikisht në atë kohë, në krye me Halil Arnautin,  kishte bllokuar Pallatin Perandorak edhe me ndihëm  e turmave të varfra të kryeqytetit kishte shpallur ultimatumin vijues,  me kërkesë për heqjen e kokave të katër krerëve më të lartë të shtetit: Vezirit të madh, kryeprokurorit, admiralit të Florës, Kapudan pashait dhe Shejlul-islamit, organit më të lartë islam të Perandorisë duke i akuzuar për abuzime sociale e morale.

Kryengritësit, në krye me Halil Patronën, Musli Beshin e shumë të tjerë, kishin arritur të tu merrnin  kokat katër krerëve më të lartë të Shtetit, kishin rrëzuar nga froni Sulltan Ahmedin e Tretë, kishin vendosur në krye të Perandorisë Sulltan Mahmudin, kishin marrë premtim me një urdhër perandorak për heqjen e përjetshme të malikaneve dhe shembjen e rrënimin e 130 shtëpive publike në Stamboll.

Tre muaj më vonë, Sulltan Mahmudi edhe pse personalisht i kishte premtuar Halil Patronës se do t’ i përfillte kërkesat e tij dhe të jeniçerëve dhe në asnjë mënyrë nuk do të hakmerrej , madje i kishte premtuar se do ta avansonte në kreun e luftës, por duke qenë nën presionin e zyrtarëve më të lartë të Shtetit, kishte lejuar që pabesisht të vritej, Halil Arnauti dhe 24 jeniçerët e tij, më trimat e më të zgjedhurit. Vetëm gjatë një dite ishin mbytur mizorisht në Stamboll 7 mijë jeniçerë, shumica syresh me origjinë shqiptare.

Halil Arnautin historianët shqiptarë e kanë abortuar nga tekstet e historisë, sikur po përpiqen ta abortojnë edhe regjimin socialist të Enver Hoxhës, i cili kishte ndaluar dhe kishte çrrënjosur  të gjitha perversitetet, amoralitetet dhe sojin e degjenerikëve.

Po të kishte ndodhur rastësisht që ndonjë antishqiptar  pro serb apo ndonjë serb i Kosovës ta kishte përdhosur flamurin kombëtar shqiptar, publikisht në qendër të kryeqytetit,  me siguri se organet e rendit do të kishin reaguar dhe i tilli  do të ishte dënuar. Por kur këtë përdhosje e bën një lezbike apo pederast  shqipfolës, Ministria e z. Sveçla,  bashkë me të shti veshët në lesh dhe  bëhet silur nuk ka dëgjuar,  as ka parë se në qendër të Prishtinës është fyer, përbuzur e përdhosur Flamuri Kombëtar i shqiptarëve duke e shëmtuar  me ngjyrat e komunitetit LGBT.

Nëse Qeveria nuk reagon në veprime të tilla antikombëtare, atëherë del se një segment brenda saj në njëfarë mënyre edhe identifikohet me këtë të keqe kanceroze të shoqërisë. Është për çdo lëvdatë që krerët e shtetit nuk morën pjesë në paradën e marrëzisë, edhe pse nuk ka munguar presioni i BE-së dhe i ambasadorëve dhe një ditë ata dashur pa dashur do të detyrohen të paktën të defilojnë gjatë paradës së marrëzisë e turpit njerëzor.

Ahmet Qeriqi

Krojmir

  1. 7. 2021

Kontrolloni gjithashtu

Studimi i së ashtuquajturës ‘Akademi e Studimeve Shqiptare’ në 80-vjetorin e Çlirimit të Shqipërisë, masakron historinë e LANC-it

Historianë dhe studiues gjysmakë,  me prejardhje balliste e profashiste,  në 80-vjetorin e Çlirimit të Shqipërisë …