Radio Kosova e Lirë Radio-Kosova e Lirë, Radio e luftës çlirimtare, paqes dhe bashkimit kombëtar, Zëri i lirisë, besnikja e pavarësisë dhe e bashkimit të shqiptarëve.
Tema të tjera...
Marsi muaji, ku rezistenca është gjithherë e nxehtë dhe e fuqishme, përkundër faktit se ky muaj është i ftohtë. Muaj ky që paralajmëron jo vetëm pranverën sipas stinëve, por edhe pranverën që vetëm me rezistencë, shqiptaret mund t’i realizojnë qëllimet dhe aspiratat e tyre. Shumë marsa kanë qenë të përgjakshëm, por edhe rezistent për shqiptarët, i tillë ishte edhe marsi i vitit 1989, ku shqiptarët ishin rezistent ndaj regjimit kriminal të kasapit të Ballkanit, Milloshoviq. Ishte 27 marsi i 89’ ku shqiptarët kishin vendosur ta ngrinin zërin, ndaj regjimit shtypës, kriminal të Jugosllavisë. Sa më shumë që shtohej dhuna ndaj shqiptarëve, aq më shumë shtohej edhe rezistenca e shqiptarëve ndaj regjimit fashist.Marsi ishte muaj i ftohët por shqiptarët bënin rezistencë të nxehtë, ku përmes demonstratave, kërkonin të drejtat e tyre. Sikurse shumë dëshmorë të tjerë, demonstratat e po atij viti, sikur edhe në ato të 1981-ës veprimtarin Ismet Krasniqi e gjetën në ballë të tyre, si dhe organizimit të rezistencës ndaj regjimit diktatorial të Milloshoviqit.Ismetit , nuk ishte vetëm pjesëmarrës i kësaj rezistence të fuqishme, por ai ishte edhe organizator, ku kudo në lagje, nëpër rruge, madje edhe në vendin e punës organizonte se si ta rrënojnë pushtetin e padrejtë. Përkundër ndjekjeve dhe arrestimeve që ia bënin, ai për asnjë moment nuk u shmang nga rruga të cilën e kishte nisur qysh si nxënës i shkollës së mesme, duke vazhduar të rezistojë në forma të ndryshme kundër forcave pushtuese kriminale të Serbisë. Edhe gjatë kohës sa ishte në ushtrinë e ashtuquajtur jugosllave, Ismeti maltretohet dhe burgoset disa herë. Ndërsa gjatë vizitës që Tito i kishte bërë kazermës ushtarake në vitin 1979, Ismeti arrestohet dhe mbahet në izolim. Megjithatë, edhe pse u arrestua disa herë dhe u kërcënua edhe me likuidim, ai nuk ndalej për asnjë moment, madje kërcënimet që ia bënin inspektorët UDB-es, Ismetit ia shtonin edhe më shumë dashurinë dhe motivin për lirinë, pavarësinë dhe bashkimin kombëtar. Në një aktivitet të organizuar nga autoritetet komunale më 1982, Ismeti si një i ri entuziast, patriot dhe trim shqiptar e shqyen flamurin serb dhe në vend të tij e vendos dhe e shpalos flamurin kombëtar shqiptar. Kjo iu kishte rënë në sy organeve të sigurimit, të cilët të nesërmen e arrestojnë në vendin e tij të punës në Prishtinë.Ishte 27 marsi i ftohët i vitit 1989, ku Ismeti me shokë u gjend përballë kriminelëve si bisha karpatiane, para gazit lotsjellës, tankeve dhe autoblindave, duke brohoritur për liri e për fitore deri në bashkim. Rreth orës 17:30 po të njëjtës datë në krismën e kallashnikovëve, dhe në katrahurën e demonstratave, Ismeti nuk u ndalë se thirruri për liri për fitore. Mirëpo guximin, idealin e Ismetit dhe shokëve të tij nuk kishte kush ta ndalë pos plumbave të kriminelëve të regjimit serb, dhe kështu ai u bë një nga shembujt e shumtë se si duhet sakrifikohet për liri dhe kauzën e drejtë kombëtare. Pra ishte marsi i ftohët ku shqiptarët me rezistencën e tyre kërkoni të drejtat e tyre, do te ketë edhe shumë mars-a tjerë të nxehët, deri në çlirimin e plotë të vendit, deri në realizimin ëndrrës së dëshmorit, për liri dhe bashkim kombëtar. Në demonstratat e 27 dhe 28 marsit në Kosovë ranë 28 dëshmorë , si dhe u plagosën e u arrestuan qindra të tjerë. Vetëm në Prishtinë, ranë dëshmorë Ismet Krasniqi, Vetim Shala, Sevdat Xhafolli, Shukrije Obërtinca dhe Mustafë Veselaj.
