Mehmet Buslimi: Beqir Mehës


një shekull


me pushkët e lirisë në dorë


një shekull në kërkim të bashkimit kombëtar


një shekull rezistencë


një shekull përkushtim


një shekull luftë kundër pushtuesit barbarë


Mehajt


bijtë e dëshmuar të shqiptarisë


Meha i parë


Mehajt themeli i lirisë


 


tri gjenerata


Emini


Nebihu


Tahiri


Beqari


stërgjyshi


gjyshi


i ati


i nipi i biri


ata


jehonë e pushkëve të lirisë


u dëgjuan më së gjati


më së largu


ra edhe Beqiri për liri


e priten bacë Emini


Nebihu


Tahiri


e priti stërgjyshi gjyshi


babai vëllai


nipi dhe i biri


i Mehajve legjendar


Beqir Meha


i pari ndër të parë


maje maleve si shqiponja mbi shkëmb


Beqir Meha nuk ka rënë


atdheut


po i qëndro në këmbë


me armët gatitur


e barotin nën dhëmb


 


 


 


mars, 2014


Flakët e lirisë


 


(lexo me zë!)


1.


sonte


në Prekaz


flakët e lirisë


Komandantin përkujtojnë


me shkëlqimin e flakës


lirisë njerëzishëm ia hapem derën


më në fund erdhën lulet edhe nder ne


se bashku me pranverën


sakrificë e paparë


e padëgjuar nder shekuj


shqiptarët qëndruan të pathyer


kurrë nuk e mohuan rrënjën e vet


o botë e madhe a dëgjon


këngët tona të fuqishme


që luftëtarët e lirisë i kënduan


një shekull këngë


një shekull rrugëtim


një shekull qëndresë


deri me sot


sot në agim


gjithë kjo rrugë e këngës sonë


për t’u kënduar sonte


tek Jasharët


me zemrën tonë


tek të pavdekshmit


tek të gjallët


tek kulla të gjithë


së bashku


me Jasharët


 


2.


Adem


sonte pa ty


këngët e lirisë nuk do të kishin kuptim


pa ty


pranvera nuk do t’i sillte lulet e lirisë


pa ty


marsi do të ishte muaj i rëndomtë


pa ty


nuk do të kishin harmoni notat e melodisë


Adem


ylli i hyjnisë


Adem


frymëzim i djalërisë


Adem


palca e shqiptarisë


Adem


sonte do thërrasim deri në kupë të qiellit


në Prekaz


aty ku ka lindur s’pari


rrezja e diellit


 


3.


Adem


po


me ty erdhi pranvera


me ty


krenarinë kombëtare madhështojmë


me ty


të kaluarën e lavdishme nderojmë


në flakën e zjarrit që sonte për ty ndizet


u dogj robëria e gjatë


në Prekaz


në arenën legjendare


ku kanë rënë si me le burrat dhe gratë


atje ku themeli i lirisë është i lashtë


atje ku loza jote sonte shkëlqen flakë


atje ku lirisë i këndohet gjatë


atje ku burrat e dheut flasin pak


atje ku krisma e mitralozit të lirisë


ndihet larg


atje ku flakë do të ndezim prapë


e prapë do ringjallesh ti


për Plavë Ulqin e Guci


Preshevë Medvegjë e Çamëri


për Bujanoc Tetovë e Strugë


për Kërçovë Gostivar e shqiptari


atje në Prekaz


ku po linden përditë


Ademë të ri


atje ku ngrihemi dhe biem me emrin Shqipëri


atje ku ëndrrat i shohim shqip


atje ku ti ke vënë s’pari këmbën mbi dhe


atje ku kemi shumë shokë e miq


atje ku trimërisht këngën e the


për liri


për atdhe


për besë e dhe


Adem


flakë e rrufe


 


4.


sonte


zjarret do ndezim


sonte do qajmë e do qeshim


sonte do vallëzojmë deri në mëngjes


sonte lot do qesim


nga malli e mallëngjimi


për ju nëna


për ty nënëmadhja Zahide


nënë e të gjitha nënave


nënë e Mic Sokolave


nënë e shtojzovalleve


nëna e zanave


nëna jonë arbërore


sonte në gjunjë do biem për ty


lokemadhja Zahide


nusja e Shaban Plakut


motra e bacë Osmanit


nderi i konakut


bija e Llaushës


mbesa e Shaban Polluzhës


nëna e Ademit djalit


nënë e Hamzës


nëna e shqipeve të malit


nëna e Zarifës e Hidajetës


nëna e Igballit e Valdetës


nëna e Igballës e Feridës


nëna e Afetës e Besimit


nëna e Selvetës e Blerimit


nëna e Fatimës e Blerinës


nëna e Adilës e Fitimit


nëna e Kushtrimit dhe Lirisë


nëna jonë


nëna e madhe e shqiptarisë


nëna e lirisë


lavdia e Shqiptarisë


 


5.


sonte do kujtojmë


motrat


nuset


fëmijët


baballarët


bacë Shabanin


Hamzën


Ademin


do kujtojmë djalërinë kryengritëse


Prekazin legjendar


pushkët e lirisë


kushtrimin shqiptar


pushkën e parë


Komandantin tonë Legjendar


 


6.


në ballë të atdheut kush po prinë


si gjithmonë luftë në Prekaz


bacë Shabani me martinë


po ia vret Serbisë ushtrinë


o ta puthsha çarkun e pushkës


mustaqen e bardhë


shallin me qeleshe


kalin me shalë


ballin e oxhakut


vatrën e konakut


buka jote shtruar mbi sofër


zjarrin ndezur në votër


mauzeri varë


dera hapur për shtegtarin e parë


hapur për luftëtarë të lirisë


ngrohtësi e mikpritje bujare


Shaban plaku


kërthiza e tokës shqiptare


njëherë ka lindur burri


dragua në këtë konak


ku flakët sonte prekin qiellin


për çdo yll bajrak


flamur përjetësie


mbi varr të bacë Shabanit


brezat shohin diellin


nën qiellin e përflakur


mbi këtë tokë të gjakut


të biem në gjunjë në shenjë nderimi


me respekt ta puthim


muranën e Shaban plakut


shqipen e bajrakut


e s’do i dalim hakut


rreke lumi i gjakut


gjak lirie


të lumtë ne që të kemi


ty o burrë Shqipnie


 


7.


sonte në Prekaz


nata është ndezë flakë


troket në ndërgjegjen tonë


të kujtohemi pak


për ata që ranë


për ata që gjymtyrët e trupit


peng lirie


në gjoks të atdheut


si medaljon i falën


i lanë


dëshmi të një kohe


testament pavarësie


flamur mbi kullë të Jasharëve


pranverë mbi tokën tonë


në zemër të shqiptarëve


fole dashurie bënë


ata


kurrë nuk u penduan


kurrë nuk u ankuan


asgjë nuk kërkuan


kurrë nuk u hamenden


kurrë nuk u lëkundën


kurrë nuk u mashtruan


respekt nga gjithë ne


respekt për këtë dhe


respekt për jetë


për gjymtyrët e këputur të luftëtarëve


që i dhanë


për liri të atdheut 


 


8.


sonte t’i kujtojmë


edhe ata që nuk kanë kulm mbi kokë


edhe ata që nuk kanë sa duhet për të ngrënë


edhe ata që dita e nesërme nuk i gëzon


edhe ata që nuk kanë natën ku ta bëjnë


edhe ata që “koha” po i harron


edhe ata që skamja po i sfidon


edhe ata që në heshtje digjen zjarr


e gjoksi tym u lëshon


mos harroni amanetin


bacë Shabani pati thënë


lirinë të gjithë së bashku do ta ndajmë


të robëruar toka s’na pranon


sofrën thatë për askënd


ta nderojmë secilin luftëtar të lirisë


nga një trëndafil të kuq


për cilin birë të denjë të shqiptarisë


 


9.


sonte


dikush si hije përfton


pas hijeve të flakëve do fshihet


nata e zezë fytyrën ia mbulon


sonte dikë


flakë e lirisë përcëllon


para bote e tallë


shenjë i vë në ballë


a ka gjë më rëndë


për ata që ikin nga flaka e lirisë


për ata që mohojnë se janë bijtë e Shqipërisë


për ata që vetëdijshëm i bëjnë gropën atdheut


për ata që vrasin idealin e djalërisë


për ata që i bënë dredhi lirisë


për ata që shkelen betimin e dhënë


guri i betimit ka për t’i vrarë


ka për t’i zënë


 


10.


sonte edhe ju


pa përbuzje do ju shohim


në flakën e kuqe të kandilit


pa vrasje ndërgjegje


pa skuqje


kuqësinë tuaj do e djegim sheshazi


sonte do të takohemi


për të ia thënë njeri-tjetrit të gjitha


në sy


sonte mund edhe të mos puqemi


sonte mund edhe të skuqemi


nga gjithë kjo flakë që atdheun po e ndriçon


sonte në këtë natë zjarresh


a mbet ndonjë fjalë pa u thënë


a do të ketë lum që të ligjtë i lanë


a do të ketë flakë që i thanë


a do të ketë kush i qanë


 


11.


sonte festoni edhe ju


së bashku me ne


sonte kujtoni


gjymtyrët e këputura të trupit tonë


Çamërinë


Preshevën


Medvegjën


Bujanocin


Shkupin


Tetovën


Strugën


Manastirin


Plavën


Gucinë


Ulqinin


Peshterin


atje


ku flaka e lirisë pret të ndizet


atje


ku zjarri i robërisë po djeg liridashësit


atje


ku plaga e vjetër e atdheut tonë


peng e ndërgjegjes mbet


atje ku ajo që kërkohet nga ne


nuk jemi duke e dhënë


atje ku rrugët e lirisë


gjak po kullojnë


atje ku yjet vranësirat po i luftojnë


atje ku një ditë mbi të ligat


do të fitojmë


përfundimisht


shqipatrisht


 


 


12.


sonte


flaka e lirisë nuk shuhen dot


e ndezi Komandanti


e ndezën Jasharajt


e ndezi Ushtria  Çlirimtare


e tokës shqiptare


sonte ushtarët e vërtetë


me flakën e lirisë në gjoks


krenar festojnë


ata


kujtojnë ditët e mira


kur u mobilizua djalëria


kujtojnë ditët e liga


kur toka shqiptare po digjej


kur dikush po piqej


kur dikush po hiqej


kur dikush po krihej 


kur dikush po fshihej


kur dikush po zgërdhihej


kur dikush po qëndronte


kur dikush po marshonte


kur dikush po shante


kur dikush po ikte


kur dikush po dhunohej


kur dikush po therorizohej


kur dikush po masakrohej


kur dikush po vendnumëronte


kur dikush në anën e armikut shkonte


kur dikush po meditonte


kur dikush po mohonte


bijtë e atdheut


 


13.


sonte ata festojnë qetë


modestë e të çiltër


si gjithmonë


me shpirtin e tyre të dëlirë 


zhveshur nga ligësitë


ata na shikojnë pa ndrojtje në sy


të vërtetën e madhe


e kanë thënë me vepra


e kanë thënë me zemrën valë


jo me fjalë


të nderuar


të respektuar


kudo në Shqiptari


bijtë tanë më të mirë


me zjarrin e lirisë në gji


në qiellin tonë të kuq


yje prush


 


14.


si dje


edhe sot


të heshtur e njerëzor


njerëz të tokës e modest


pjesë të historisë


të mbuluar me petkun e lavdisë


ata


pa e tepruar sonte festojnë


të vetëdijshëm për peshën mbi supe që kanë


ata sonte shkëlqejnë


sonte ata nuk rrëmbehen


sonte ata flakën s’e ndalin


sonte ata mallëngjehen për më të dashurit


që shqiptarisë ia falën


me shpirtin e madh


me zemrën e kuqe si flaka


sonte ata janë nder ne


me burra


me gra


me fëmijë


me djem


me pleq e plaka


me tokën


me dhe


sonte ata janë


krenaria jonë kombëtare


sonte ata janë me ne


nëse kjo mjafton


ata


për jetë do të mbesin


dinjiteti


dhe krenaria jonë


 


15.


sonte


rreth kësaj flake


dikush gëzon e këndon


dikush qanë e kujton


dikush skuqet e fshihet


dikush paturpësisht zgërdhihet


dikush nëpër poret e pushtetit përbirohet


dikush hiqet si zot e nuk durohet


dikush ulë kokën e turpërohet


dikush nuk digjet nga skuqja


dikë skuqja e djeg


dikush po ha ulur


dikush po ha në këmbë


dikush kafshon buzën


dikush zë gjuhën me dhëmbë


dikë s’e zë turpi


dikush turpin me bukë e hanë


dikush krenar e ballëlartë


dikë e shpo dhimbja


dhimbja


deri në asht


 


16.


sonte do t’i këndojmë lirisë


për një çast


s’do t’i sjellim nëpër mend


kujtimet e hidhura


nesër


të përpiqemi për ditë më të mira


të kujtojmë të pabërat


të gjykojmë të paburrat


të shpëtojmë atdheun nga skuqja


nga vuajtja


nga nëpërkëmbja


nga përbaltja


nga përçmimi


të ecim krah botës me hallet tona


si gjithë të tjerët


të jetojmë të lirë


në atdheun tonë të shtrenjtë


në atdheun tonë të mirë


 


17.


sonte


ndizet flaka e madhe


në shenjë kujtimi


porosi për brezat


mos luani me fatin e atdheut


se kjo flakë ju djegë


mos luani se atdheu nuk është lojë


mos luani se për të keq


përjetësisht do t’ju kujtojmë


atdheut shërbim


atdheut nderim


mos ta shajmë atdheun


atdheun mos ta mohojmë


mos ta keqpërdorim atdheun


se toka brenda


nuk do të na le


tunduni


fjalë e madhe është


ATDHE


 


18


edhe sonte


jetë e mot


flakën e kuqe do ndezim në Prekaz


në vatrën e lirisë


në kërthizën e shqiptarisë


sonte e përgjithmonë


do kujtojmë me dinjitet


Komandantin tonë legjendar


atë që ndezi flakët e lirisë


flakën e parë


në zemër të atdheut


në Prekaz


në zemër të shqiptarisë


Komandantin


Adem Jashari do e kujtojmë


si sonte


përjetësisht


emri i tij qoftë lavdue


për të populli ka me këndue


sa të jetë jeta me jetue…..


 


(Pjesë nga balada në dorëshkrim- autor Mehmet BISLIMI)


 Zvicër, mars 2014

Kontrolloni gjithashtu

Aziz Mustafa: Bab’, ma gjej “Hamletin”

Aziz Mustafa: Bab’, ma gjej “Hamletin”

Bab’, ma gjej “Hamletin” Këtë kërkesë kishte ime bijë, nxënëse e klasës së nëntë, sot …