Mehmet Bislimi: Seç janë rrokur zotëritë ndër veti!

25/09/2015 Kultura

Tema të tjera...

Muralet

i hoqën më parë

se ç’i vunë

muralet në Parlamentin e Kosovës i mbuluan

përfaqësuesit fatalë të popullit

futur aksidentalisht në lojën e madhe

të kombit

me halle

muralet sot

mbuluar me ferexhe

lojë me historinë

deri në trishtim

përfaqësuesit e platformës neveritëse

netëftohtave të dimrit

në peshim

nën peshën e ndjenjës së keqe

muralet në Kuvendin e “burrave” të Kosovës

edhe sot

mbuluar me ferexhe

A do karrocë zotëri

ndjesi trishtimi

shtrirë në shekuj

bijtë e shekullit të ri

në tregun e blertë të Prishtinës

strukur nën lotin e shiut

shpresa të mekura në zërin e një fëmije

që thërret në refren

i ndjenë

A do karrocë zotëri …

te tregu i blertë i Prishtinës

jo larg spitalit të veremit

u dogj në mjerim poema

dhe mushkëri e Migjenit

A do karrocë zotëri …

Katarsis

e pabesueshme

kaq shumë pastrim u dashka

në këtë krizë

me reduktime uji e rryme

vështirë se

pastrohet ndërgjegjja

a ka lumë që na lanë

dy sharje ka

e zeza ju shpëlaftë

lumi mos ju laftë

Divorcimi

dy gjenerata

përjetësisht të divorcuara

për hir

të besnikërisë

dhe

tradhtisë

ndaj atdheut

Burrëri

burra

ka pasur

do të ketë

kryefjala dhe kallëzuesi

burri

nuk liget dhe

në pusi të ligësive

nuk bie

kaq e thjeshtë

Barrëse

fjala mori dheun

Qeveria qenka me barrë

në kuvend

në rend të ditës

kërkesë e opozitës

për kohëzgjatjen e shtatzënisë

dhe atësinë e fëmijës

duam sqarim

menjëherë

ndryshe Kosovës do t’i mbesë

“me ligj”

kopili në derë

Partitë

e djathtë

e majtë

e qendrës

…

u përligj kjo lojë

përmes përkatësisë partiake

identifikohemi

në fytyrë e surrat

me shterpësinë e gjatë

kancerin morën kryeparët

morën në stomak

Teatër

para teatrit

kompozim ngjyrash

e personazhesh

të dëshpëruar

me egon vulgare

me ambicie meskine

të mbështjellë tërkuzë

cilën dramë po përgatisin tani

për publikun shqiptar

në mos prapë

„Godonë“ vallë

Silikoni

bastardët e menduan

t’ia venin silikonin në gji

Kosovës nënë

që të mos i zë mallkimi

i saj në zemërim

haram ju qoftë silikoni

i gjinjve të mi!

bastardët shpëtuan

slikonin zbuluan

në kurriz të atdheut

gërmuan

tani

pa frikë nga mallkimi

i gjinjve shterpë me silikon

të Kosovës nënë

Karriget

si orendi në Parlament

karrige shumëngjyrëshe vunë

të zbrazin vrerin kundër njeri-tjetrit

deputetët

në karrige të parin vunë

me legen në duar

për të mbajtur radhën e zbrazjes

respektoni radhën tani

ju vrerëzi

ngacmuesi i vrerit ju fton

Murtaja

për vendin vakant

kambana e përmbysjes së madhe ra

nga shoqëria vakante u dogjëm

tautologji e stërzgjatur

mekje pranverore

minjtë e mbeturinave të qytetit

murtajë po përhapin

kurthi s’po i zë

në kurth

pa (me) dashje

kemi rënë.

Mehmet Bislimi: Lavdi qiellit

(Ti mi gëzofsh 80-të pranvera, Adem Demaçit me rastin e ditëlindjes)

në motet e largëta
zë i vetmuar
një grusht atdhetarësh
përflakur
në ballë të furtunës
bijtë e tokës
bijtë e zotit
bijtë e nënëlokes
Kosovë e Adem Demaçit
Kosovë vatër e zjarrit
Kosovë vatër lirie
Kosovë e Adem Jasharit

në këtë vend që nuk kishte teatër
e teatër luhej
as sot
nuk skuqen ata
që do duhej skuqur
shpirtshiturit u trazuan
bacë Ademi të vërtetën tha
si gjithmonë
të vërtetën
dhe
as gjë më shumë

ai
edhe dje
si sot e nesër
gjërave u thotë në emër të vet
hajnit i thotë hajn
tradhtarit- tradhtar
qenit- qen
spiunit- spiun
zagarit- zagar
pushtuesit- pushtues
çlirimtarit- çlirimtar
ai nuk vdes kurrë
si lumi me shkumë

ai eci vertikalisht
në një kohë
kur shumë të tjerë hiqeshin zvarrë
si hardhucat e përhirtë mbi zall
mure erë myku e zymtësie përballoi
papërkulur e ballëlartë
në rrugët e jetës marshues
në rolet e imponuara nuk u tjetërsua
me fuqinë e shpirtit
për botën e madhe
dashurinë përjetësoi
deri në sakrificë e vetëmohim
dashuri për të tjerët
dhuroi

nëse keni dëgjuar deri më tani
ta ketë peshuar dikush
gurin e vuajtjeve të tij shpirtërore
e pra
sa peshoi vuajtja
mbi supet e tij

mbi një çerekshekulli me diellin u mat
sytë nuk iu verbuan
nga klithmat e të tërbuarve
si klithma lakuriqesh në shpellat pa lum
në shpellat pa hënë
ku jargët e tyre
lakuriqet hanë

lavdi qiellit
çka (s) presim më shumë
nga kryeneçët e kësaj shoqërie të çakorduar
çmendurisht
kryeneçë gërdallë
sa je gjallë të shajnë
kur të vdesësh të qajnë

tetor, 2015
Mehmet BISLIMI