Dëshira Haxhi: U tjetërsua njerëzimi..

Dëshira Haxhi: U tjetërsua njerëzimi..

U tjetërsua njerëzimi,

Heronj në varreza mendimesh,

Hartë përmbytur me helmime…

Heshtja e pafundme shpirti

Qan zhdërvjellët…Lot mjerimesh!

Hapi i vrarë i zakonshëm

Në Tokë ecën pa pretendime

Në ndjekje të hijes së tymosur…

Stimuj vrarë nga hijet negative

As ndjenjë, as forcë, as ëndërrime !

Roje nate që trazon qetësinë,

Burime hipokrite në eshtrat Njeri,

Botë mashtruese, pa sinorë, pa kufi…

O dridhërimë e Olimpit të Shenjtorëve

Ruaje Zotin, Dashurinë përqafoje!

Gjeje veten e humbur, o Njeri…

Veç dy metra vend e jotja, pasuri!

MALL…

Më sill të lutem atë fllad malesh

Të notoj ëndrrat në qiellin e tij,

Aty të humbas , t’a përqafoj dua

T’i përulem besnikërisht Labërisë…

Mos harro atë flakë të zjarrtë malesh

Ma sill, ma sill..! Të digjem në të…

Një gotë ujë nga të miat burime

Me dëshirë e gjallë të mbytem pa zë.

Më sill një fotografi bardhë e zi

T’i buzëqesh ëmbël fëmijërisë,

Të strukem në gjirin prindëror

Të loz e qesh, si dikur, pafundësisht.

Më sill një degë nga e ashpra krenari,

Një trëndafil të artë prej këngës labe,

E di, e kam mërzitur që e lash braktisur

Përherë do të jem, bijë e saj krenare!

Më sill të lutem edhe një gotë raki,

Do ta pi me fund, me Ju, për ty Labëri!!

POETI DHE ARTI

Përmbushje dëshirash mes fantazish

Korektesë goditur nga realiteti i ndyrë,

Simbole të qarta mes jetës e vdekjes

Si plumb i fshehur në tekste dashurish.

Një kopsht ëndrrash në njohjen natyrore

Kthyer miti natyror në mite njerëzore,

Perëndeshë e Dashurisë, Perëndeshë e Vdekjes

Mit tokësor Ilir, i Afërditës hyjnore.

Përpjekje si Moiret pamëshirësi jete…

Interpretim sipërfaqesor në tokë e dete,

Shëmbëlltyra e nënës, dashuri e rrjedhës jetë

Perëndesha e Vdekjes hesht në krahët e vet.

Fantazia krijuese kështu lart ngre krye,

Krijuesi letrar i vetmi aktor motivesh,

Në skena Shekspiriane, gazmore, tragjike

Rregullator impulsesh i befasisë enigmatike.

INDIOMA MENDIMESH

Për ty…

Kurrrë nuk është vonë

Në udhëtimin tim të imagjinatës

Të ndriçoj botën time të errët.

E menduar mes hije jetësh

Madhështinë tënde të heshtur

Idealen e kërkuar prek…

Unë…

Përballem drejt së ardhmes

Në ritmin e natës së errët

Brënda botës tënde virtual.

Rend indioma e padukshme

Mes indioma mendimesh

Mistirio pikash, botës, zbulimesh…

Jam ajo

Që vallëzoi nën melodinë

Nën melodinë tënde njerëzore,

Prek apsoluten lumturi,

Jetoj vite e vite ëndrre.

Godas fatalitetin meskinizmin e kohës,

Jetoj qiej e lumenj hëne…

Unë

Kitara e akorduar

Shoqeroj ëmbëlsisht

Në rrugica pasqyrimesh,

Dritën tënde vezulluese

Krahë ëngjejsh dhe perëndish!!! 

 

Kontrolloni gjithashtu

Albert Zholi

-Albert Z. ZHOLI: Flasin për Ditën e Verës: Luan Zhegu, Bashkim Alibali, Paro Ziflaj dhe Vitore Stefa. Leka

Flasin Luan Zhegu, Bashkim Alibali, Paro Ziflaj dhe Vitore Stefa. Leka -Dita e Verës nuk …