Halit Coka

Lutfi Coka: Moj Shqipëria ime, ku të kanë katandis, historinë e lavdishme po ta bëjnë pis

 

Pse kështu!?

 

Nuk është habi

 

Por është trishtim,

 

Nuk është faj

 

Por është krim.

 

 

 

Të gjithë të turren

 

O populli im,

 

Historinë me përdhunuar

 

Që me gjak e ke shkruar.

 

 

 

Ngrihet plot serbes

 

Një palo fashist.

 

Me ngrit vlerat

 

E babës ballist.

 

 

 

U doli gjumi

 

Bijve të mbretit,

 

Kërkojnë lavdinë

 

Prej sikletit.

 

 

 

Shumë të shitur

 

Shumë të paguar,

 

Këtë vend të lashtë

 

Me errësuar.

 

 

 

Janë  bashkuar

 

Hijenat e politikës,

 

Me nxjerrë vendin

 

Jashtë etikës.

 

 

 

Janë të vdekur

 

Për së gjalli,

 

Për pushtet

 

I ka marr malli.

 

 

 

Kjo akademi

 

E paguar për dituri,

 

Lufton lavdinë e kombit

 

Luftën e madhe për liri.

 

 

 

Paradoks në vendin tim

 

Të gjithë me tërbim,

 

Të shitur e paguar

 

Shqipërinë me errësuar…

 

 

 

Po në kulmin e ҫudisë

 

Shteti i vendit tim,

 

I paguan u jep trimëri

 

Me zhduk komb e histori…

 

 

 

Moj Shqipëria ime

 

Ku të kanë katandis,

 

Historinë e lavdishme

 

Po t’a bëjnë pis.

 

 

 

 

 

Deri kur kështu

 

Do të shkoj tradhtia,

 

Deri kur kështu

 

 Do vdes Shqipëria.

 

 

 

Deri kur kështu!?

 

 

 

 Ҫ’është kjo xhorulldi

 

Për ti o Shqipëri.!

 

Bijtë e tu për habi

 

Po të nxjerrin të dy sy.

 

 

 

Trimërinë që e kishe në zemër

 

Po i vendosin tjetër emër.

 

Po ta zbusin urtë e butë

 

Moho veten ,vlerësojnë të huajtë.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Trimërinë e Shqiptarit

 

Amanetin e të parit,

 

Bijtë e tuaj për habi

 

Po e quajnë plot marrëzi.

 

 

 

Për Betimin me shumë vlerë

 

Jepje jetën si me lerë,

 

Kaҫakët e politikës

 

Po e nxjerrin jashtë etikës.

 

 

 

Plot betime në tribuna

 

U shëndrit balli dhe hunda,

 

Janë betime me hipokrizi

 

Në thelb kanë vetëm tradhti.

 

 

 

Në udhëtimet shekullore

 

Ke mbrojt vendin me armë në dorë,

 

Ke luftuar  me vetëmohim

 

Për atdhe e për ҫlirim.  

 

 

 

 

 

 

 

Pseudo ideologët e kohës sonë

 

Me djallëzinë që kanë në zemër,

 

Mohojnë luftën e popullit tonë

 

Tu e djallosur me tjetër emër.

 

 

 

Në këtë  botë  a ka vend

 

Bijtë e vet ta denigrojnë,

 

Me servilizëm e tradhti

 

Me njollosë  komb e lavdi

 

 

 

S’kanë lënë gjë pa shkatërruar

 

Tani luftës janë drejtuar,

 

Duan njollosin historinë

 

Të ulin kombin

 

Të lartësojnë tradhtinë..

 

 

 

Po ky gjaku kuq e zi

 

I derdhur në pafundësi,

 

Do bëhet ortek stralli

 

Do ju djeg për së gjalli.

 

 

 

 

 

A soset durimi!?

 

 

 

Moj Shqipëri vend i bekuar

 

Në histori forte  qëndruar,

 

N’luftë u linde,n’luftë u rrite

 

Vlerat e kombit lart i ngrite.

 

 

 

Deshe veten të jesh e lirë

 

Pa pranga e zinxhirë,

 

Me shpatë në dorë barrikadë

 

Ke luftuar e ҫarë bllokadë.

 

 

 

Gjënë më të shtrenjtë kishe lirinë

 

Ke pas besën e burrërinë,

 

Ke pas flamurin kuq e zi

 

Që të nderonte nënë Shqipëri.

 

 

 

Shumë luftëra pakufi

 

Kanë shkruar histori,

 

Për mbrojtjen e vendit tim

 

Po kurrë agresive për pushtim.

 

 

 

 

 

Po tani ku je ti ?

 

O atdhe  shpirtit tim,

 

Bijtë e tu në ditë të sot

 

Po të gjuajnë me pushkë e top.

 

 

 

Të shkatërruan ekonominë

 

Të vodhën pasurinë.

 

Kanë ngrtur pallate e vila

 

Ne në vuajtje, ju në të mira.

 

 

 

Betimi i shqiptarit plot vlerë

 

Po e përdhosin herë –pas herë,

 

Në vendin e betimit

 

U fut neni i mashtrimit.

 

 

 

Patriot tani kush është

 

Ai që ikën prej sikletit,

 

Ai që i kthen atdheut shpinën

 

Në kurbet me shiju të mirën.

 

 

 

 

Për kulturë e për arsim

 

Është ҫudi në vendin tim,

 

Shteti im plot serbes

 

E ka shndërruar në biznes.

 

 

 

 

Është biznes  për fukara

 

Që s’ka bukë e para,

 

S’ka shkollë ku s’është leku

 

Të luan mendja e tepeleku.

 

Kontrolloni gjithashtu

Ahmet Qeriqi: Nëpër shekuj kënga e popullit: Shaqir Cërvadiku, këngëtar i lindur në akordin e çiftelisë

Këngëtari, Shaqir Cërvadiku, ka kënduar e këndon  me tërë qenien, këndon me shpirt e zemër, …